آفتابگردان ها به خاطر شکوفه های بزرگ و پرانرژی خود که در تابستان می آیند و تا اواخر پاییز روشن می مانند، معروف هستند، اما پس از زمستان دوباره بر نمی گردند. در عوض، تعداد کمی از گونه های چند ساله وجود دارد که در بهار آینده، با برگ های جدید و شکوفه های جدید باز می گردند!

در واقع، رایج ترین گونه Helianthus annus است که یک ساله است، اما گونه های دیگر مانند کنگر فرنگی اورشلیم ( Helianthus tuberosus ) برای پر کردن باغ شما باز خواهند گشت. برای سه تا پنج سال قبل از اینکه به آرامی از بین برود.

به علاوه، گونه های چند ساله آفتابگردان تمایل دارند به سرعت در سراسر باغ پخش شوند. می خواهید نمایش گل های پر انرژی آنها را داشته باشید، اما نمی توانید زمان و تلاش زیادی را صرف کنید. گونه‌های کوچک‌تر نیز برای تخت‌ها و حاشیه‌ها مناسب می‌شوند و برای یک امتیاز نهایی... برخی غده‌های خوراکی و خوشمزه مانند topinambur گرانبها دارند!

مناسب برای اهداف مختلف و شرایط رشد، ما بهترین گل آفتابگردان چند ساله را انتخاب کرده‌ایم و می‌خواهیم تا آنها را به شما نشان دهم!

اما می‌توانیم با یک تمایز بسیار مهم شروع کنیم: تفاوت بین گل‌های آفتابگردان چند ساله و گونه‌های سالانه رایج‌تر و شناخته‌شده‌تر.

گل آفتابگردان من یک ساله یا چند ساله؟

از 70 گونه از جنس آفتابگردان، Helianthus ، تنها تعداد انگشت شماری چند ساله هستند، در حالی که اکثریت قریب به اتفاق یکساله هستند. من چاقمdivaricatus ) @hicashlandtrust

بیشتر گونه های Helianthus مکان های بسیار آفتابی را دوست دارند، اما آفتابگردان جنگلی گونه ای چند ساله است که کمی سایه را دوست دارد! این بدان معنی است که شما می توانید از شکوفه های زرد روشن آن، با 8 تا 15 پرتوهای زرد بیضی شکل، حتی در زیر درختان، لذت ببرید. این نام یک سرنخ بود... دیسک مرکزی طلایی و بسیار کوچک است.

گلها اصلاً بزرگ نیستند، حدود 2 اینچ (5.0 سانتی متر) عرض دارند، اما برای چندین ماه دوام می آورند. از طرفی برگ‌ها سفت، سبز تیره و حدود 15 سانتی‌متر طول دارند.

آفتابگردان جنگلی گونه‌ای ریزوماتوز و چند ساله است، بنابراین به سرعت و قوی پخش می‌شود. به همین دلیل، برای یک منطقه چوبی طبیعی ایده آل است، جایی که شما می خواهید شکوفه های زیادی داشته باشید اما نیاز به نگهداری بسیار کمی دارد.

• سختی: مناطق 3 تا 8 USDA.
• قرار گرفتن در معرض نور: نیمه سایه.
• فصل گلدهی: اوایل تابستان تا اواخر پاییز.
• اندازه: 2 تا 6 فوت ارتفاع (60 سانتی متر تا 1.8 متر) و 1 تا 3 فوت در پهنا (30 تا 90 سانتی متر) تا خاک لومی یا شنی مرطوب متوسط ​​با pH از اسیدی خفیف تا خفیف قلیایی. به خشکی مقاوم است.

6: آفتابگردان ده گلبرگ ( Helianthus decapetalus )

@gartenliebe_berlin

خیلی مقاوم به سرما، آفتابگردان ده گلبرگ گونه ای چند ساله با 8 تا 12 گلبرگ پرتو است. نام بهریاضی در وسط… با این وجود، حتی اگر تعداد آنها زیاد نباشد، سر کلی کاملاً پر به نظر می‌رسد، و نوک‌های فرورفته به رنگ زرد قوی پرتوها، که مواج نیز هستند، حس بیشتری می‌دهد.

دیسک مرکزی یادآور گل مخروط (Echinacea) است زیرا یک گنبد طلایی را تشکیل می دهد. برگ های دندانه دار نیزه ای شکل، سبز تیره، شاداب و همچنین براق هستند. همچنین گونه‌ای سایه دوست است که در این جنس غیرمعمول است.

آفتابگردان ده گلبرگ که در تمام تابستان و تا اولین یخبندان شکوفا می‌شود، یکی دیگر از گونه‌های چند ساله Helianthus است که مناسب مناطق طبیعی یا طبیعی است. مرزهای بزرگی که می‌خواهید سطوح نگهداری را کاهش دهید و در زمان صرفه‌جویی کنید!

• سختی: مناطق 4 تا 9 USDA.
• قرار گرفتن در معرض نور: سایه جزئی.
• فصل گلدهی: اوایل تابستان تا اواخر پاییز.
• اندازه: 3 تا 5 فوت ارتفاع (90 سانتی متر تا 1.5) متر) و 2 تا 3 فوت در پخش (60 تا 90 سانتی متر).
• نیازهای خاک: حاصلخیز، هوموس غنی، زهکشی خوب و مرطوب خاک لومی یا شنی با pH از اسیدی ملایم تا کمی قلیایی است.

7: آفتابگردان ماکسیمیلیان ( Helianthus maximilanii )

آفتابگردان ماکسیمیلیان یکی از گونه های چند ساله است. از این جنس با غده های خوراکی. با این حال، آنها به اندازه کنگر فرنگی اورشلیم محبوب و محبوب نیستند. گلها معمولاً بین 15 تا 19 پرتو دارند و پهن و نوک تیز و باشکل بیضوی

رنگ آنها می تواند زرد روشن یا گاهی تیره تر باشد، تقریباً به سایه نارنجی کم رنگ نزدیک می شود. دیسک‌ها کوچک‌تر و تیره‌تر هستند و ماه‌ها متوالی بسیار بسیار زیاد شکوفا خواهند شد. از نظر عادت بلند و عمودی، دارای برگ‌های سبز مایل به خاکستری تیره، بیضی شکل و در لمس خشن است.

همچنین ببینید: 10 نکته برتر کاشت گوجه فرنگی برای بازدهی فراوان و گیاهان سالم

آفتابگردان ماکسیمیلیان برای مناطق طبیعی ایده‌آل است، برای مرزها مناسب نیست، زیرا به فضای زیادی برای پخش شدن نیاز دارد. و واقعاً این کار را خیلی سریع انجام می دهد!

• سختی: مناطق 4 تا 9 USDA.
• قرار گرفتن در معرض نور: خورشید کامل.
• فصل گلدهی: اواخر تابستان تا اواخر پاییز.
• اندازه: قد 3 تا 10 فوت (90 سانتی متر تا 3 متر) و 2 تا 4 فوت در پخش (60 تا 120 سانتی متر).
• نیازهای خاک: متوسط ​​حاصلخیز، با زهکش خوب خشک تا متوسط ​​مرطوب خاک لومی، خاک رس، گچ یا شن و ماسه با pH از اسیدی ملایم تا خفیف قلیایی این خاک سنگی به خشکی و خاک رس سنگین متحمل است.

8: Western Sunflower ( Helianthus occidentalis )

@bendystemfarm

آفتابگردان غربی گونه ای دائمی با شکوفه های خودنمایی، حدود 2 اینچ (5.0 سانتی متر) به شکل ستاره و با پرتوهای بسیار منظم، بیضی شکل و کشیده با نوک نوک تیز ظریف و خطوط برجسته است که در امتداد آنها قرار دارد.

این گلبرگها به رنگ زرد طلایی و صفحه کوچک، قهوه ای مایل به قهوه ای با بساک زعفرانی به نمایش درآمده است. شکوفه ها روی ساقه های بلند و راست می آیندتقریباً برهنه، در حالی که پایین تر، گل رزتی از برگ های بازال سرسبز و متراکم را خواهید دید.

مناسب برای یک حاشیه آفتابی، قابل اعتماد و بسیار تزئینی، آفتابگردان غربی یکی از محبوب ترین گونه های چند ساله هلیانتوس است. . نیاز به نگهداری کم دارد و رفتار خوبی دارد و علاوه بر این در برابر فرسایش خاک مفید است.

• سختی: USDA مناطق 3 تا 9. 9> قرار گرفتن در معرض نور: خورشید کامل.
• فصل گلدهی: اواسط تابستان تا اواخر پاییز.
• اندازه: 2 به ارتفاع 4 فوت (60 تا 120 سانتی متر) و 1 تا 2 فوت در پهن (30 تا 60 سانتی متر) خاک مبتنی بر گچ یا ماسه با pH از اسیدی خفیف تا خفیف قلیایی. به خشکی، خاک سنگی و خاک رس سنگین متحمل است.

9: آفتابگردان شاد ( Helianthus x laetiflorus )

آفتابگردان شاد گونه ای چند ساله بسیار تزئینی است، با شکوفه های بزرگ که عرض آن به 5 اینچ (12.5 سانتی متر) می رسد. گلبرگ های پرتو به شکل ستاره ای چیده شده اند و می توانند از نظر تعداد و رنگ متفاوت باشند، از زرد ظریف خورشید توسکانی تا طلایی روشن و حتی زنبوری.

آنها در انتهای ساقه‌های بلند باز می‌شوند، در حالی که برگ‌های سبز پررنگ، بزرگ و نیزه‌ای هستند، با سطحی ناهموار و رگبرگ‌های شفاف و عمیق که به بافت شاخ و برگ می‌افزایند. این یکی از گونه های با غده های خوراکی، با طعم بسیار قوی است. و تو می توانیهمچنین برگ ها را خرد کرده و در املت بپزید!

ایده آل برای سبزی و باغ تزئینی، گل آفتابگردان شاد به راحتی رشد می کند و به سرعت پخش می شود، با تشکر. با جمع‌آوری غده‌های زیرزمینی در بهار و پختن آن‌ها، آن را مرتباً نازک کنید!

• سختی: مناطق 4 تا 9 USDA.
• قرار گرفتن در معرض نور: خورشید کامل
• فصل گلدهی: تابستان و پاییز.
• اندازه:
• نیازهای خاک: خاک لومی، رسی یا گچی متوسط، زهکشی خوب و به طور منظم مرطوب با pH از اسیدی خفیف تا خفیف قلیایی>) @terrilynn_mn

  آخرین گونه چند ساله در لیست ما آفتابگردان دندان اره ای است، با شکوفه های خودنمایی که قطر آن به حدود 4 اینچ یا 10 سانتی متر می رسد. پرتوها به خوبی شکل، بیضوی و نوک تیز، زرد طلایی، مانند دیسک مرکزی هستند. آنها روی ساقه هایی می آیند که منشعب می شوند و هر کدام شکوفه های زیادی را نگه می دارند و به آسمان نگاه می کنند.

  برغم نامش، برگها معمولاً بدون دندان هستند، یا گاهی اوقات دندانه دار هستند، بله، اما فقط خیلی کم. اما آنها بسیار بزرگ هستند و طول آنها به 8 اینچ یا 20 سانتی متر می رسد! همچنین یکی از بهترین گونه ها برای آب و هوای سرد است، زیرا بسیار مقاوم است.

  همچنین ببینید: رشد انگور در ظروف: نحوه پرورش انگور در گلدان

  آفتابگردان دندان اره ای دیر شکوفه می دهد، بنابراین، برای نمایش انرژی در پایان فصل در یک منطقه طبیعی یا گل وحشی مناسب است. باغ.

  • سختی: USDAمناطق 3 تا 8.
  • قرار گرفتن در معرض نور: خورشید کامل.
  • فصل گلدهی: اواخر تابستان تا اواخر پاییز.
  • اندازه: 5 تا 10 فوت ارتفاع (1.5 تا 3.0 متر) و 2 تا 3 فوت در پهن (60 تا 90 سانتی متر).
  • نیازهای خاک: حاصلخیز و خاک لومی، رسی یا شنی با زهکشی خوب، به طور منظم مرطوب با pH از اسیدی ملایم تا خنثی.

  آفتابگردان های درخشان سال به سال با گیاهان چند ساله

  ارقام آفتابگردان چند ساله به اندازه گل‌های یکساله شکوفه‌های عظیمی ندارند و ما ارقام رنگارنگ زیادی نداریم. اما آنها برای نمایشگرهای بزرگ با نگهداری کم بسیار عالی هستند و مهمتر از همه، سال به سال با شکوفه های پر انرژی خود بازمی گردند.

  در نگاه اول، و به خصوص در بالای زمین ممکن است بسیار شبیه به نظر بیایند، یک چشم تیزبین می تواند تفاوت را به شما بگوید.

و در واقع، ویژگی های کلیدی در رفتار و مورفولوژی وجود دارد که ما از آنها برای گفتن استفاده می کنیم. آنها را از هم جدا کنند بیایید بیاموزیم که چگونه تشخیص دهیم آفتابگردان شما چند ساله است یا یک ساله. ویژگی هایی که می تواند برای تشخیص آفتابگردان یک ساله و چند ساله مورد استفاده قرار گیرد. در آفتابگردان های چند ساله، صفحه همیشه کوچک است، در حالی که در آفتابگردان های یکساله می تواند بزرگ یا کوچک باشد.

زمان گلدهی زمان شکوفایی آفتابگردان یک ویژگی مورفولوژیکی مهم است که می توان از آن برای افتراق بین آفتابگردان یکساله و چند ساله استفاده کرد. آفتابگردان‌های سالانه در همان سالی که کاشته می‌شوند، گل می‌دهند، و شکوفه‌ها معمولاً بزرگ و طولانی هستند و چندین هفته طول می‌کشند. از طرف دیگر، همه آفتابگردان های چند ساله در سال اول رشد شکوفه نمی دهند. در سال اول، این آفتابگردان ها ممکن است به جای تولید شکوفه، انرژی خود را بر ایجاد یک سیستم ریشه ای محکم متمرکز کنند. با این حال، آفتابگردان های چند ساله از جنس Helianthus، شکوفه دهنده های تکراری هستند. این بدان معناست که پس از استقرار آنها، سال به سال شکوفه می دهند.

Stems; آفتابگردان های سالانه معمولاً یک تک دارندساقه، اما انواع چند ساله آن ها بسیار زیاد هستند. سالانه اینطور نیست.

تولید بذر; ارقام سالانه معمولاً دانه های زیادی تولید می کنند، زیرا این تنها روش تولیدمثلی آنهاست. برعکس، آفتابگردان های چند ساله دانه های کمتری تولید می کنند، زیرا آنها ترجیح می دهند به صورت رویشی، با غده ها و ریزوم ها تولید مثل کنند.

چرخه زندگی؛ تفاوت اصلی در چرخه زندگی بین این دو نوع است هلیانتوس. آفتابگردان های سالانه در پایان فصل می میرند و دیگر برنمی گردند. گونه های چند ساله در آب و هوای مه آلود از بین می روند، اما غده های زیرزمینی در طول زمستان زنده می مانند و دوباره در بهار جوانه می زنند.

همانطور که می بینید، تفاوت های زیادی بین آفتابگردان یک ساله و چند ساله وجود دارد. و این تأثیری بر این دارد که چرا باید یک نوع یا نوع دیگر را انتخاب کنید. چرا باید گونه های چند ساله آفتابگردان را پرورش دهید؟ دلایل زیادی وجود دارد، بنابراین، بیایید آنها را ببینیم.

1: گل آفتابگردان چند ساله دائمی است

این امر بدیهی است. اگر گیاهان یکساله را بکارید، دوام زیادی نخواهند داشت، اگرچه می توانند خود بذر بکارند. گیاهان چند ساله سال به سال بخشی از باغ شما خواهند بود، به این معنی که شما نیازی به کاشت مجدد لبه یا بستر خود در بهار نخواهید داشت.

2: آنها گرده افشان ها را جذب می کنند.و حشرات مفید

@britaliento7

آفتابگردان های چند ساله گرده افشان های زیادی را جذب می کنند، و همانطور که می دانید، دیدن این فقط زیبا نیست...

آنها همچنین به سلامت و حاصلخیزی باغ شما در واقع، آنها در باغ های سبزی نیز ایده آل هستند، زیرا شکوفه های بزرگ اکثر آفتابگردان های چند ساله حشرات مفیدی مانند زنبورها و پروانه ها و به خصوص زنبورهای بامبل (به مراتب بهترین گرده افشان ها در جهان) را از راه دور جذب می کنند و همچنین گرده افشانی شما را نیز انجام می دهند. گوجه فرنگی، فلفل و خیار، و در واقع همه سبزیجات میوه و درختان!

3: افزودنی عالی به باغ خوراکی خود ایجاد کنید

@barnes_nurseries

همه ما تخمه آفتابگردان را دوست داریم، و درست است، با انواع چندساله کمتر دریافت خواهید کرد، اما بسیاری از گونه ها غده های خوراکی دارند، معروف ترین آنها کنگر فرنگی اورشلیم ( Helianthus tuberosus ) است که یک غذای لذیذ واقعی است. و بسیار گران قیمت است!

واریته های دیگر با غده های خوراکی سیب زمینی هندی ( Helianthus giganteus var. subtuberosus )، آفتابگردان ماکسیمیلیان ( Helinathus maximilianii ) و آفتابگردان شاد ( Helianthus giganteus var. subtuberosus ) هستند. Helianthus x laetiflorus ).

اگر می‌خواهید گل‌ها را حفظ کنید، نیازی به ریشه‌کن کردن کل گیاه ندارید. می توانید برخی از غده ها را بردارید و برخی دیگر را در زمین بگذارید. در واقع، این روش نازک کردن خدا نیز هست، زیرا آنها قوی هستند و خیلی سریع به صورت توده های ضخیم رشد می کنند.

4: نمایشگرهای بزرگ با نگهداری کم با گل آفتابگردان چند ساله

همه آفتابگردان های چند ساله به راحتی رشد می کنند، می توانند در طیف وسیعی از شرایط خاک رشد کنند و نگهداری آنها بسیار بسیار کم است. بسیاری از آنها حتی به خشکی مقاوم هستند، برخی با خاک‌های تقریباً بایر و نابارور سازگار هستند، اما همه آنها انرژی عظیمی دارند و همیشه گل‌های عظیمی تولید می‌کنند.

برای راه‌حلی ارزان و قابل اعتماد حتی برای مناطق بزرگ، اگر ندارید. زمان زیادی برای صرف کردن، گل های آفتابگردان چند ساله انتخابی عالی برای باغ کم هزینه شما هستند!

5: رنگ اواخر فصل را اضافه کنید به باغ خود

@therealnicholasharris

واریته های چند ساله Helianthus برای دوره های بسیار طولانی شکوفا می شوند، و گاهی اوقات می توانند حتی در اوایل تابستان شروع شوند. اما بیشتر آنها تا پایان فصل به گلهای پرانرژی و درخشان خود ادامه می دهند و اغلب فقط با اولین یخبندان یا شروع زمستان متوقف می شوند. نمایشگرهای قوی و روشن آنها می تواند باغ شما را با کار بسیار کمی از طرف شما روشن کند!

دلایل بسیار دیگری نیز وجود دارد، از جمله این واقعیت ساده که رشد و زیبایی آنها آسان است. و برای متقاعد کردن شما در این مورد، بهترین راه این است که به آنها نگاه کنید!

10 نوع آفتابگردان های چند ساله که هر سال دوباره شکوفا می شوند

به شمارش معکوس نهایی بهترین گل آفتابگردان چند ساله خوش آمدیدانواع در اینجا ما به 10 رقم چند ساله Helianthus، که بیشتر به نام آفتابگردان شناخته می شود، می رسیم.

1: کنگر فرنگی اورشلیم ( Helianthus tuberosus )

مطمئناً محبوب ترین گل آفتابگردان چند ساله، کنگر فرنگی اورشلیم یا توپینامبور است، حداقل در مورد غذا و غذاهای تصفیه شده. غده ها فقط خوراکی نیستند، بلکه با طعم کنگر و یونجه، خواص غذایی شگفت انگیز، یک غذای لذیذ واقعی هستند.

و گلها نیز بسیار زیبا هستند. گلبرگ ها، یا به عبارت درست، گل های پرتو، زرد بلند و با موجی دوست داشتنی در طول هستند.

آنها واقعاً شبیه نمایش کلاسیک ستاره ما هستند، انرژی پر جنب و جوش و پر جنب و جوش. گلهای آرتیشو اورشلیم به وفور در نوک ساقه ها، با مراکز کوچک طلایی، یا دیسک دیده می شوند. آنها از اکثر گونه های یکساله کوچکتر هستند و حدود 4 اینچ (10 سانتی متر) عرض دارند. برگ‌ها سر نیزه‌ای شکل، خشن در لمس و سبز هستند.

در حاشیه‌های بلند، عالی است، می‌توانید کنگر فرنگی اورشلیم را در مناطق طبیعی و البته اگر باغ سبزیجات دارید، پرورش دهید. حتی اگر بخواهید می توانید غده ها را بفروشید، زیرا بسیار مولد است. : آفتاب کامل یا نیمه سایه.

فصل گلدهی: اواخر تابستان تا اواخر پاییز.

اندازه: ارتفاع 6 تا 10 فوت (1.8 تا 3.0 متر) و 3 تا 5 فوت در گسترش (90 سانتی متر تا 1.5)متر).

نیازهای خاک: خاک متوسط ​​حاصلخیز، با زهکشی خوب و خشک تا متوسط ​​مرطوب خاک لومی، رسی، گچ یا ماسه ای با pH از اسیدی تا قلیایی ملایم. این خاک مقاوم به خشکی و سنگی است.

2: آشی آفتابگردان ( Helianthus mollis )

@southernohiophotography

به اصطلاح از آنجایی که شاخ و برگ آن سفت و سبز خاکستری است، آفتابگردان خاکستری یک رقم دائمی Helianthus با گلبرگ های پرتو قرمز طلایی، گاهی با رژگونه نارنجی روشن است. در هر سر 15 تا 30 عدد یا گل آذین وجود دارد و اغلب به شکل گرد و کامل می باشد.

رنگ دیسک مرکزی تیره تر است، حدود 1 تا 1.5 اینچ عرض (2.5 تا 4.0 سانتی متر)، در حالی که کل شکوفه می تواند به قطر 4 تا 5 اینچ (10 تا 12.5 سانتی متر) برسد. شکوفه‌ها در تمام ماه‌های تابستان و تا اوایل پاییز شما را همراهی می‌کنند، اما از بهار تا یخبندان می‌تواند با برگ‌های سفت‌اش شاخ و برگ‌های سرسبز به حاشیه‌ها بیافزاید.

آفتابگردان خاکستری کشش عمودی را نیز دارد که در آن می‌بینیم. بسیاری از گونه های یکساله، با ساقه های بلند بلند، بنابراین، ایده آل است که آن لهجه عمودی مورد نیاز بسیاری از باغ ها را نیز اضافه کنید.

• سختی: USDA مناطق 4 تا 9.
• قرار گرفتن در معرض نور: خورشید کامل.
• فصل گلدهی: اوایل تابستان تا اواخر پاییز.
• اندازه:<6 ارتفاع> 2 تا 4 فوت (60 تا 120 سانتی متر) و 1 تا 3 فوت در پهن (30 تا 90 سانتی متر)تا خاک متوسط ​​مرطوب لومی، گچ یا ماسه ای با pH از اسیدی ملایم تا خفیف قلیایی. این خاک به خشکی و سنگی متحمل است.

3: آفتابگردان مردابی ( Helianthus angustifolius )

@myattlandscaping

آفتابگردان مردابی اگر باغ شما خاک مرطوب دارد، اما شرایط خشک را نیز تحمل می کند، گونه ایده آل چند ساله آفتابگردان برای رشد است. نام علمی به معنای برگ باریک است، زیرا شاخ و برگ های کرک دار در واقع بلند، تا 6 اینچ (15 سانتی متر) و نازک هستند، برخلاف اکثر گونه های دیگر.

گل‌ها فراوان، اما کوچک، فقط 2 تا 3 اینچ (5.0 تا 7.5 سانتی‌متر)، با 10 تا 20 پرتوهای زرد باریک و نوک تیز، که دور تا دور آن را به رنگ قهوه‌ای مایل به ارغوانی احاطه کرده‌اند. به سرعت پخش می شود و شاخه های زیادی دارد که در نوک آن شکوفه می دهند.

آفتابگردان باتلاقی ما یک گونه چند ساله قوی است که با شرایط بسیار متفاوت سازگار است و در اواخر فصل شکوفا می شود. برای انفجار انرژی و رنگ در یک منطقه طبیعی یا در منطقه ای از باغ خود که می خواهید جلوه ای بزرگ داشته باشید، اما با تلاش و زمان کمی برای صرف کردن، ایده آل است.

• سختی. : مناطق 5 تا 10 USDA.
• قرار گرفتن در معرض نور: آفتاب کامل یا نیمه سایه.
• فصل گلدهی: پاییز.
• اندازه: 5 تا 8 فوت ارتفاع (1.5 تا 2.4 متر) و 2 تا 4 فوت در پهن (60 تا 120 سانتی متر).
• نیازهای خاک: به خوبی زهکشی شده، مرطوب تا مرطوب خاک لومی، خاک رس یا شن و ماسه مبتنی برPH اسیدی تا خنثی این خاک به نمک و مرطوب مقاوم است.

4: آفتابگردان ساحلی ( Helianthus debilis )

@unfiltered35a

آفتابگردان ساحلی گونه‌ای دائمی گرما است که تپه‌های شنی را تثبیت می‌کند، از این رو به این نام می‌گویند. به لطف دونده هایش کوتاه و سریع پخش می شود، همچنین به دلیل داشتن شاخ و برگ همیشه سبز به عنوان پوشش زمین ایده آل است. برگها به رنگ سبز تیره پهن، دلتوئید و لبه های نامنظم، حدود 4 اینچ (10 سانتی متر) طول و کاملا متراکم هستند.

گلها کوچک هستند، حدود 3 اینچ (7.5 سانتی متر) با 10 تا 20 پرتوهای پر جنب و جوش اما زرد تیره و یک صفحه مرکزی بسیار تیره ارغوانی. در بیشتر مناطق، از بهار تا پاییز به طور مداوم شکوفا می شود، اما در مناطق گرم ممکن است حتی در فصل زمستان منتظر گل باشد.

آفتابگردان ساحلی برای مناطق ساحلی و خاک های شنی ایده آل است. آن را بهبود می بخشد و نگه می دارد، و واقعاً یک گیاه چند ساله بدون دردسر است، مناسب برای مناطق وحشی و طبیعی است.

• سختی: USDA مناطق 8 تا 11.
• قرار گرفتن در معرض نور: خورشید کامل.
• فصل گلدهی: بهار تا اواخر پاییز یا حتی در تمام طول سال!
• اندازه: 1 تا 2 فوت ارتفاع (30 تا 60 سانتی متر) و 2 تا 4 فوت در پهن (60 تا 120 سانتی متر) خاک بر پایه ماسه کمی مرطوب با PH اسیدی تا خنثی. به خشکی و نمک مقاوم است.

5: Woodland Sunflower ( Helianthus