Οι φτελιές είναι μια ομάδα φυλλοβόλων δέντρων του γένους Ulmus. Η πλειονότητα αυτών των ειδών είναι μεγάλα σκιερά δέντρα με απλωτή μορφή. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες φτελιών. Ενώ η ποσότητα των μεμονωμένων ποικιλιών παραμένει άγνωστη, οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι το σύνολο είναι σχεδόν 40.

Λιγότερες από δέκα από αυτές τις φτελιές είναι ιθαγενείς στη Βόρεια Αμερική. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες ποικιλίες προέρχονται από περιοχές της ασιατικής ηπείρου. Είναι σχετικά εύκολο να διακρίνει κανείς τις φτελιές από άλλα είδη δέντρων.

Για τις βορειοαμερικανικές ποικιλίες, η μορφή είναι σχεδόν πάντα μεγάλη και αγγειόσχημη. Οι ασιατικές ποικιλίες φτελιάς έχουν μεγαλύτερη ποικιλία στη μορφή τους. Μερικές φορές είναι όρθια δέντρα- σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να έχουν μορφή θάμνου.

Μερικοί αξιόπιστοι τρόποι για να διακρίνετε μια φτελιά από άλλα μεγάλα φυλλοβόλα δέντρα. Οι φτελιές έχουν φύλλα που δεν μοιάζουν με τα φύλλα σχεδόν οποιουδήποτε άλλου είδους τριών. Οι καρποί της φτελιάς και τα σχέδια του φλοιού είναι επίσης μοναδικά χαρακτηριστικά αναγνώρισης. Η εξέχουσα μορφή που μοιάζει με βάζο έκανε κάποτε τις φτελιές ένα από τα πιο δημοφιλή δέντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δυστυχώς, η ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς έχει μειώσει δραστικά τον πληθυσμό των φτελιών. Σε αυτό το άρθρο, θα σας μάθουμε πώς να αναγνωρίζετε τα διάφορα είδη φτελιών. Πολλά από αυτά τα είδη μοιράζονται πολλές ομοιότητες, οπότε χρειάζεται εκπαιδευμένο μάτι για να τα ξεχωρίσετε.

Η αναγνώριση της φτελιάς είναι ευκολότερη όταν εστιάζετε σε τρία βασικά χαρακτηριστικά.

• Φύλλα
• Φλοιός
• Φρούτα

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά για να ξεχωρίσετε τις φτελιές από άλλα είδη δέντρων.

Φύλλα φτελιάς

Τα περισσότερα είδη φτελιάς έχουν απλά φυλλοβόλα φύλλα. Κάθε φύλλο έχει μακρόστενο σχήμα και οδοντωτό περιθώριο που στενεύει σε μια αιχμηρή κορυφή στην κορυφή.

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά των φύλλων φτελιάς εμφανίζεται στο αντίθετο άκρο του φύλλου. Η βάση κάθε φύλλου φτελιάς είναι σαφώς ασύμμετρη και αυτή η ανομοιόμορφη εμφάνιση οφείλεται στο ότι η μία πλευρά του φύλλου αναπτύσσεται πιο κάτω στο μίσχο από την άλλη.

Για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, τα φύλλα έχουν ένα μεσαίο πράσινο χρώμα. Μέσα από μάλλον αδιάφορο, τα φύλλα αυτά αλλάζουν χρώμα πριν πέσει το φθινόπωρο. Το χρώμα αυτό είναι συνήθως μια απόχρωση του κίτρινου ή του καφέ.

Σε γενικές γραμμές, τα φύλλα φτελιάς έχουν μέτριο μέγεθος, το οποίο κυμαίνεται από τρεις ίντσες σε μήκος έως πάνω από μισό μέτρο.

Φλοιός φτελιάς

Ο φλοιός των περισσότερων φτελιών έχει μια σειρά από εγκάρσιες αυλακώσεις. Μεταξύ αυτών των αυλακώσεων υπάρχουν παχιές κορυφογραμμές που συχνά μπορεί να έχουν φολιδωτή υφή.

Υπάρχει κάποια ποικιλία στην υφή του φλοιού μεταξύ των διαφόρων ειδών φτελιάς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, οι φτελιές έχουν το ίδιο σκούρο γκρι χρώμα στους κορμούς και τα κλαδιά τους.

Φρούτα φτελιάς Elm

Ο πιο ακριβής τρόπος για να περιγράψει κανείς τον καρπό μιας φτελιάς είναι να τον παρομοιάσει με ένα μικρό φτερούγα. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι στρογγυλός αλλά λεπτός με ελαφρώς υφή στην εξωτερική επιφάνεια.

Η τεχνική ονομασία για τον καρπό της φτελιάς είναι σαμάρα. Αυτές οι σαμάρες μπορεί να έχουν ωοειδές σχήμα. Σε ορισμένα είδη, είναι σχεδόν απόλυτα στρογγυλές.

Ο σπόρος της φτελιάς ζει μέσα στη σαμάρα. Κάθε σαμάρα φέρει έναν μοναχικό σπόρο στο κέντρο της. Κάθε σαμάρα είναι συνήθως ανοιχτοπράσινη. Εμφανίζονται σε μεγάλες ποσότητες, συχνά την άνοιξη.

Πώς να αναγνωρίσετε μια φτελιά ?

Από μακριά, μπορείτε να αναγνωρίσετε μια φτελιά από τη μορφή της. Τα ώριμα δείγματα θα είναι μεγάλα με ευρύ σχήμα βάζου.

Με μια πιο προσεκτική εξέταση, μπορείτε να αξιολογήσετε τα τρία χαρακτηριστικά αναγνώρισης που αναφέρθηκαν παραπάνω. Τα φύλλα θα είναι οδοντωτά και θα έχουν ωοειδές σχήμα. Θα έχουν επίσης ανομοιόμορφη βάση. Προσέξτε επίσης τα στρογγυλεμένα σαμάρια και τις σκούρες αυλακώσεις στο φλοιό.

Η αναγνώριση αυτών των γενικών χαρακτηριστικών θα σας βοηθήσει να διακρίνετε μια φτελιά από ένα δέντρο άλλου γένους. Οι λεπτές διαφορές σε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά αναγνώρισης θα σας επιτρέψουν να αναγνωρίσετε διαφορετικά είδη εντός της ομάδας των φτελιών. Ο παρακάτω κατάλογος θα σας παρέχει περιγραφές που θα σας βοηθήσουν σε αυτό.

15 ποικιλίες φτελιάς Και πώς να τα αναγνωρίσετε

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αναγνωρίσετε τις φτελιές είναι να εξοικειωθείτε με μερικές διαφορετικές ποικιλίες. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να δείτε τις λεπτές διαφορές στα φύλλα, το φλοιό και τους καρπούς που βοηθούν στην αναγνώριση. Παρακάτω παρατίθεται μια λίστα με άγριες και καλλιεργούμενες ποικιλίες φτελιών για να ξεκινήσετε.

1: Ulmus Americana (Αμερικανική φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-9
• Ώριμο ύψος: 60-80'
• Ώριμη εξάπλωση:40-70'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Πριν από την εισαγωγή της ολλανδικής ασθένειας της φτελιάς, η αμερικανική φτελιά ήταν ίσως το πιο δημοφιλές δέντρο του δρόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά την άφιξη της ασθένειας, το είδος αυτό έχει σχεδόν εξαφανιστεί.

Η αμερικανική φτελιά είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο με ελκυστική μορφή αγγείου που εξαπλώνεται. Κατά την ωρίμανση, αυτό το δέντρο φτάνει τα 80 πόδια σε ύψος και έχει εξάπλωση που σχεδόν ταιριάζει. Αυτό παρέχει άφθονη σκιά κατά τους θερμούς μήνες.

Δυστυχώς, αυτό το δέντρο δεν αποτελεί πλέον βιώσιμη επιλογή. Οι πιθανότητες να πεθάνει αυτό το δέντρο από την ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς είναι απλά πολύ υψηλές. Επί του παρόντος, οι κηπουροί εργάζονται για την ανάπτυξη νέων ποικιλιών ανθεκτικών στην ασθένεια. Μέχρι στιγμής, έχουν μέτρια επιτυχία.

Φύλλα

Τα φύλλα της αμερικανικής φτελιάς έχουν μήκος περίπου έξι ίντσες. Έχουν ασύμμετρη βάση και βαθιά οδόντωση κατά μήκος του περιθωρίου. Έχουν ωοειδές σχήμα που στενεύει προς μια κορυφή. Είναι σκούρα πράσινα και μπορεί να κιτρινίσουν το φθινόπωρο.

Φλοιός

Ο φλοιός είναι σκούρο γκρι. Έχει μακριές συνεχείς κατακόρυφες ραβδώσεις. Αυτές μπορεί να είναι λεπτές ή πλατιές και να ελίσσονται μέσα από βαθιές σχισμές. Μερικές φορές μπορεί να έχουν φολιδωτή υφή.

Φρούτα

Ο καρπός της αμερικανικής φτελιάς είναι μια σαμάρα σε σχήμα δίσκου. Έχουν μικροσκοπικές τρίχες και ανοιχτό πράσινο χρώμα. Υπάρχουν κόκκινες πινελιές καθώς και μικρές τρίχες. Αυτές οι σαμάρες ωριμάζουν στα τέλη της άνοιξης.

2: Ulmusglabra (Φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-6
• Ώριμο ύψος: 70-100'
• Ώριμη εξάπλωση: 50-70'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Ουδέτερο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η σκωτσέζικη φτελιά είναι ακόμη μεγαλύτερη από την αμερικανική φτελιά. Φτάνει τα 100 πόδια και έχει πιο ανοιχτή συνήθεια.

Αυτό το δέντρο προτιμά τα αλκαλικά εδάφη και προσαρμόζεται σε σκληρές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένου του αστικού περιβάλλοντος. Είναι επίσης σε θέση να επιβιώσει τόσο σε υγρές όσο και σε ξηρές περιοχές. Το μοναδικό μειονέκτημά του είναι, και πάλι, η ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς.

Φύλλα

Τα φύλλα της φτελιάς ποικίλλουν σε μήκος από τρεις έως επτά ίντσες. Το πλάτος τους κυμαίνεται μεταξύ μιας και τεσσάρων ιντσών. Τα περιθώρια είναι κάπως κυματιστά και έχουν βαθιές οδοντώσεις. Η βάση είναι ασύμμετρη και η κορυφή έχει μερικές φορές τρεις λοβούς. Ωστόσο, το ωοειδές σχήμα είναι πιο συνηθισμένο.

Φλοιός

Ο νεότερος φλοιός της φτελιάς είναι πολύ πιο λείος από ό,τι σε άλλες ποικιλίες φτελιάς. Καθώς μεγαλώνει, ο φλοιός αυτός αρχίζει να ραγίζει σε μακριές νιφάδες με ρηχές ρωγμές ενδιάμεσα.

Φρούτα

Η σκωτσέζικη φτελιά έχει μαυριδερά σαμάρια που εμφανίζονται σε αφθονία την άνοιξη. Μοιάζουν με μια πολύ υφή και ακανόνιστη σφαίρα. Κάθε σφαίρα περιέχει έναν σπόρο.

3: Ulmusparvifolia (κινεζική φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-9
• Ώριμο ύψος: 40-50'
• Ώριμη εξάπλωση: 25-40'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες φτελιές της λίστας μας, η κινεζική φτελιά είναι ένα μεσαίου μεγέθους δέντρο. Παρόλα αυτά, έχει αρκετά σημαντικό μέγεθος και στρογγυλεμένη μορφή. Τα κατώτερα κλαδιά της έχουν κρεμαστή συνήθεια.

Όπως θα περιμένατε, αυτό το δέντρο είναι ιθαγενές της Ανατολικής Ασίας. Όπως ίσως δεν θα περιμένατε, είναι ανθεκτικό στην ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς.

Δυστυχώς, υπάρχει μια άλλη πτυχή αυτού του φυτού που αντισταθμίζει αυτή την αντοχή. Αυτό το δέντρο θεωρείται χωροκατακτητικό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, παρόλο που θα επιβιώσει πολύ καλύτερα από άλλες φτελιές, η φύτευση κινεζικής φτελιάς δεν είναι συνετή.

Φύλλα

Τα φύλλα της κινέζικης φτελιάς είναι λίγο μικρότερα σε μήκος περίπου δύο ίντσες. Έχουν συνολικά ωοειδές σχήμα με στρογγυλεμένη, ελαφρώς ανώμαλη βάση. Η κάτω πλευρά τους είναι εφηβική. Τα φύλλα γίνονται ανοιχτό κόκκινο το φθινόπωρο.

Φλοιός

Ο φλοιός της κινέζικης φτελιάς μπορεί να είναι το πιο χαρακτηριστικό της. Ο φλοιός αυτός ξεφλουδίζει με μικρές πιο σκούρες γκρίζες κηλίδες. Κάτω από αυτές τις κηλίδες υπάρχει ένας πιο ανοιχτός γκρίζος φλοιός. Μερικές φορές ο κορμός έχει ένα μοναχικό αυλάκι που διατρέχει το μήκος του.

Φρούτα

Τα σαμαράκια της κινεζικής φτελιάς ωριμάζουν αργότερα στην εποχή, στις αρχές του φθινοπώρου. Έχουν ωοειδές σχήμα και συχνά μια εγκοπή στην κορυφή τους. Το μήκος τους είναι λιγότερο από μισή ίντσα.

4: Ulmuspumila (Φτελιά της Σιβηρίας)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-9
• Ώριμο ύψος: 50-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 40-70'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η φτελιά της Σιβηρίας αναπτύσσεται σε όρθια μορφή, σε αντίθεση με πολλές άλλες φτελιές που συνήθως έχουν στρογγυλεμένο σχήμα ή σχήμα βάζου.

Αυτό το είδος αναπτύσσεται γρήγορα και σχεδόν σε οποιοδήποτε περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των φτωχών εδαφών και της περιορισμένης έκθεσης στον ήλιο.

Η ταχεία συνήθεια ανάπτυξης οδηγεί σε ένα αδύναμο ξύλο σε αυτό το δέντρο. Ως αποτέλεσμα, μπορεί εύκολα να σπάσει υπό βάρος ή όταν αντιμετωπίζει ισχυρούς ανέμους. Η φτελιά της Σιβηρίας έχει επίσης ισχυρή ικανότητα εξάπλωσης μέσω αυτοσποράς.

Αν και το δέντρο αυτό είναι κάπως ανθεκτικό στην ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς, έχει το ίδιο πρόβλημα με την κινεζική φτελιά. Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι ακόμη πιο επεμβατικό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Φύλλα

Τα φύλλα φτελιάς Σιβηρίας είναι μια στενότερη εκδοχή των άλλων φύλλων φτελιάς. Έχουν επίσης μια ανώμαλη βάση, αλλά αυτή η ανομοιομορφία μπορεί να είναι ελάχιστα αισθητή μερικές φορές. Έχουν λεία υφή και σκούρο πράσινο χρώμα. Κατά την ωρίμανση, αυτά τα φύλλα έχουν μια σταθερότητα που τα ξεχωρίζει από τα άλλα φύλλα φτελιάς.

Φλοιός

Ο φλοιός είναι ανοιχτό γκρι με κυματιστές ραβδώσεις. Μεταξύ των ραβδώσεων υπάρχουν ραβδώσεις μέσου βάθους. Τα νεότερα κλαδιά έχουν πιο λείο φλοιό και ρηχές ραβδώσεις που δείχνουν πορτοκαλί χρώμα.

Φρούτα

Όπως και οι άλλες φτελιές, η φτελιά της Σιβηρίας έχει ως καρπούς τα σαμάρια. Αυτά είναι σχεδόν τέλειοι κύκλοι με τον σπόρο να βρίσκεται στο κέντρο. Έχουν μια βαθιά εγκοπή στην κορυφή και έχουν διάμετρο περίπου μισή ίντσα.

5: Ulmusalata (Wingedelm)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 6-9
• Ώριμο ύψος: 30-50'
• Ώριμη εξάπλωση: 25-40'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η φτερωτή φτελιά είναι ένα μεσαίου μεγέθους φυλλοβόλο δέντρο που κατάγεται από το βορειοανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην περιοχή εξάπλωσής της, αναπτύσσεται σε περιοχές με πολύ διαφορετικές συνθήκες ανάπτυξης. Αυτό περιλαμβάνει βραχώδεις περιοχές σε μεγάλα υψόμετρα καθώς και υγρότερες πεδινές περιοχές.

Η συνήθεια αυτού του δέντρου είναι κάπως ανοιχτή. Έχει στρογγυλεμένη κόμη και συνήθως φτάνει τα 30 έως 50 πόδια στο ώριμο ύψος του.

Μαζί με την ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς, η φτερωτή φτελιά μπορεί να έχει και άλλα προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα, το φυτό αυτό είναι ευαίσθητο στο ωίδιο.

Φύλλα

Τα φύλλα της φτερωτής φτελιάς έχουν δερματώδη υφή και διπλή οδόντωση στο περιθώριο. Είναι σκουροπράσινα και εναλλασσόμενα με επιμήκες αλλά μυτερό σχήμα. Έχουν μήκος περίπου δύο ίντσες.

Φλοιός

Ο φλοιός της φτερωτής φτελιάς είναι σχεδόν πανομοιότυπος με αυτόν της αμερικανικής φτελιάς. Η διαφορά είναι ότι αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά είναι ελαφρώς λιγότερο έντονα στη φτερωτή φτελιά.

Φρούτα

Ο καρπός της φτερωτής φτελιάς είναι τα σαμαράκια ωοειδούς σχήματος. Το συνολικό μήκος τους είναι μικρότερο από μισή ίντσα. Στην κορυφή τους υπάρχουν δύο καμπύλες δομές.

6: Ulmusrubra (Ολισθηρή φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 3-9
• Ώριμο ύψος: 40-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 30-50'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως ουδέτεροΠροτίμηση υγρασίας εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η φτελιά είναι ένα μεγάλο δασικό δέντρο που κατάγεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμη και πριν από την εισαγωγή της ασθένειας της φτελιάς, το δέντρο αυτό σπάνια φυτεύονταν σε οικιστικές ή αστικές περιοχές.

Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το δέντρο αυτό έχει μια σχετικά μη ελκυστική μορφή που μπορεί να φαίνεται απεριποίητη. Έχει μια γενική χονδροειδή υφή που το καθιστά λιγότερο προτιμητέο σε σύγκριση με τους συγγενείς του.

Η φτελιά αποδεικνύεται ένα μακρόβιο φυλλοβόλο δέντρο όταν δεν προσβάλλεται από την ασθένεια. Έχει επίσης πολλές ιστορικές χρήσεις μεταξύ των αυτοχθόνων ομάδων.

Φύλλα

Τα φύλλα της γλιστερής φτελιάς έχουν το μισό πλάτος από το μήκος τους. Το μήκος τους κυμαίνεται μεταξύ τεσσάρων και οκτώ ιντσών. Είναι εμφανώς άνισα στη βάση και έχουν μυτερό οβάλ σχήμα με κανονική οδόντωση.

Φλοιός

Ο φλοιός της γλιστερής φτελιάς έχει ανοιχτό γκρι χρώμα στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό του έχει κοκκινωπό-καφέ χρώμα. Τα εξωτερικά στρώματα σχηματίζουν λεπτές πλάκες λείου φλοιού. Οι πλάκες αυτές είναι ραγισμένες σε πολλά σημεία.

Φρούτα

Τα σαμαράκια της γλιστερής φτελιάς αναπτύσσονται σε πολυάριθμες συστάδες. Είναι κυκλικά και επίπεδα σαν νόμισμα. Στο κέντρο τους έχουν πολλές κοκκινωπές τρίχες. Το κύριο χρώμα τους είναι ένα ανοιχτό πράσινο.

7: Ulmusminor(Smoothleafelm)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 5-7
• Ώριμο ύψος: 70-90'
• Ώριμη εξάπλωση: 30-40'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία έως υψηλή υγρασία

Η λεία φτελιά, που κατάγεται από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, είναι ένα δέντρο ταχείας ανάπτυξης με πυραμιδοειδή μορφή. Αυτή η μορφή φτάνει συχνά σε ύψος περίπου 70 πόδια. Κατά καιρούς αυτή η μορφή μπορεί να είναι πιο στενή. Αυτό εξαρτάται από το πόσο όρθια τυχαίνει να αναπτύσσονται τα κλαδιά.

Το κύριο πλεονέκτημα αυτού του φυτού είναι η ανθεκτικότητά του στις ασθένειες. Αν και μόνο μέτρια, η ανθεκτικότητα αυτή είναι σημαντικά καλύτερη από εκείνη όλων των άλλων μη καλλιεργούμενων μη επεμβατικών φτελιών.

Εξαιτίας αυτού, η λεία φτελιά έχει αποτελέσει το σημείο εκκίνησης για πολλές ποικιλίες φτελιάς. Με κάθε νέα ποικιλία, οι βοτανολόγοι προσπαθούν να αξιοποιήσουν την ελαφρώς υψηλότερη ανθεκτικότητα της λείας φτελιάς στις ασθένειες.

Φύλλα

Τα φύλλα της λεύκης είναι ωοειδή, αλλά με πιο επιμήκη μορφή. Αυτό τονίζει την ανώμαλη βάση. Τα περιθώρια είναι πριονωτά και στενεύουν προς μια κορυφή στην κορυφή. Έχει κίτρινο χρώμα το φθινόπωρο που δεν είναι αξιόπιστο.

Φλοιός

Ο φλοιός στον κορμό της φτελιάς είναι συνήθως ανοιχτό γκρι και έχει υφή. Η υφή αυτή αποτελείται από ανοιχτά κομμάτια που μοιάζουν με νιφάδες και βρίσκονται ανάμεσα σε ρηχές ανοιχτές καφέ αυλακώσεις.

Φρούτα

Τα σαμαράκια της φτελιάς είναι μικρά και ανοιχτοπράσινα, έχουν στρογγυλό αλλά επίπεδο σχήμα που έχει μια ευδιάκριτη εγκοπή στην κορυφή.

8: Ulmusdavidiana Var. Japonica (Ιαπωνική Φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-9
• Ώριμο ύψος: 35-55'
• Ώριμη εξάπλωση: 25-35'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιερή σκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια έως υψηλή υγρασία

Αυτή η ποικιλία ιαπωνικής φτελιάς αποτελεί το σημείο εκκίνησης για πολλές από τις καλλιεργούμενες ποικιλίες φτελιάς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το δέντρο έχει μια μορφή που μοιάζει πολύ με την αμερικανική φτελιά, μαζί με ισχυρή αντοχή στις ασθένειες.

Αυτή η ιαπωνική φτελιά έχει πυκνό φύλλωμα που την καθιστά ένα εξαιρετικό δέντρο σκιάς. Έχει επίσης μια μορφή εξάπλωσης που απαιτεί άφθονο χώρο για να αναπτυχθεί σωστά αυτό το φυτό.

Η ιαπωνική φτελιά αναπτύσσεται τόσο σε ψυχρές όσο και σε θερμές περιοχές. Προσαρμόζεται σε εδάφη οποιασδήποτε οξύτητας και έχει πολύ γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης, σχεδόν τρία μέτρα το χρόνο. Ωστόσο, αυτός ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης οδηγεί σε μια σχετικά αδύναμη δομή. Έτσι, τα σπασμένα κλαδιά είναι ένας κίνδυνος ασφαλείας που πρέπει να προσέχετε.

Φύλλα

Τα φύλλα αυτού του δέντρου έχουν ένα απαλό πράσινο χρώμα. Έχουν μακρύτερο αλλά στρογγυλεμένο σχήμα και ήπιες οδοντώσεις. Το φθινόπωρο παίρνουν ένα χρυσαφένιο χρώμα.

Φλοιός

Το μεγαλύτερο μέρος του νεαρού φλοιού αυτού του δέντρου είναι λείο και ανοιχτό γκρίζο με ένα μοτίβο από ανοιχτότερα σημάδια. Ο φλοιός αυτός γίνεται σαγρέ καθώς το δέντρο ωριμάζει. Τα νεαρά κλαδιά έχουν συχνά φτερά όπως αυτά που συναντάμε στον φτερωτό ευώνυμο.

Φρούτα

Αυτά τα σαμάρια είναι κυρίως καφέ και έχουν μέγεθος μικρότερο από μισή ίντσα. Εμφανίζονται την άνοιξη και μπορεί να έχουν και ένα μεταβλητό πράσινο χρώμα.

Καλλιεργούμενες ποικιλίες φτελιάς

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχουν συνεχείς προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ποικιλίας φτελιάς με ανθεκτικότητα στην ολλανδική ασθένεια της φτελιάς. Οι παρακάτω ποικιλίες φτελιάς είναι τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ποικιλία που να είναι ταυτόχρονα μη διεισδυτική και ικανή να αντισταθεί πλήρως στην ασθένεια. Αλλά αυτές οι φτελιές έχουν έρθει πιο κοντά στην επίτευξη αυτών των στόχων μέχρι στιγμής.

9: Ulmus 'Morton' ACCOLADE (Accoladeelm)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-9
• Ώριμο ύψος: 50-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 25-40'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια έως υψηλή υγρασία

Η φτελιά Accolade έχει πολλά θετικά χαρακτηριστικά με το μέρος της. Για αρχή, αυτή η διασταύρωση φτελιάς έχει μερικές από τις πιο ελπιδοφόρες αντοχές στην ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς.

Αν και αυτό δεν είναι αποτελεσματικό σε όλες τις περιπτώσεις, η αντοχή αυτή αντιπροσωπεύει σημαντική βελτίωση σε σύγκριση με τις αυτοφυείς φτελιές. Επιπλέον, το δέντρο αυτό έχει επιθετική συνήθεια ανάπτυξης που αυξάνει το ποσοστό επιβίωσής του.

Η φτελιά Accolade είναι ένα δέντρο μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους με μορφή αγγείου. Τις τελευταίες δεκαετίες οι φυτεύσεις αυτού του δέντρου έχουν αυξηθεί, καθώς αποτελεί μια πιθανή εναλλακτική λύση για τα ενδημικά είδη φτελιάς.

Φύλλα

Τα φύλλα αναπτύσσονται με σημαντική πυκνότητα παρέχοντας άφθονη σκιά. Είναι σκουροπράσινα και έχουν γυαλιστερή υφή. Το φθινόπωρο κιτρινίζουν. Έχουν ευρύ ωοειδές σχήμα με μέτρια οδόντωση.

Φλοιός

Ο φλοιός της φτελιάς Accolade μπορεί να έχει χρώμα από καφέ έως γκρι. Σε κάθε απόχρωση, ο φλοιός αυτός απολεπίζεται με μια σειρά από σχισμές και ραβδώσεις.

Φρούτα

Τα σαμαράκια εμφανίζονται στα τέλη της άνοιξης και έχουν μήκος λιγότερο από μισή ίντσα. Τείνουν να έχουν πράσινο χρώμα με καφέ αποχρώσεις. Έχουν λεπτό οβάλ σχήμα.

10: Ulmus × Hollandica 'Jacqueline Hillier' (Ολλανδική φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 5-8
• Ώριμο ύψος: 8-12'
• Ώριμη εξάπλωση: 8-10'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Ελαφρώς όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η ολλανδική φτελιά έχει μερικές από τις καλύτερες αντοχές στην ασθένεια της φτελιάς. Ωστόσο, αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι το φυτό αυτό είναι ενδημικό της Ολλανδίας. Αντίθετα, είναι μια υβριδική ποικιλία.

Αν και εξακολουθεί να είναι ένα μικρό δέντρο, η ποικιλία 'Jaqueline Hillier' της ολλανδικής φτελιάς είναι σημαντικά μικρότερη από τους συγγενείς της. Με ώριμο ύψος 12 πόδια, έχει λίγο περισσότερο από το ένα δέκατο του ύψους ορισμένων άλλων φτελιών σε αυτόν τον κατάλογο.

Η ολλανδική φτελιά έχει πυκνή συνήθεια και μερικές φορές μοιάζει περισσότερο με μεγάλο θάμνο παρά με μικρό δέντρο. Αναπτύσσεται επίσης αρκετά αργά.

Παρόλο που δεν είναι μια σπουδαία αναδημιουργία των μεγάλων σκιερών φτελιών που πεθαίνουν γρήγορα, η ανθεκτικότητα της ολλανδικής φτελιάς στις ασθένειες είναι ένα ελπιδοφόρο σημάδι.

Φύλλα

Τα φύλλα της ολλανδικής φτελιάς είναι σχετικά μικρά με γυαλιστερή επιφάνεια. Είναι πριονωτά και έχουν μήκος περίπου τρεις ίντσες. Το φθινόπωρο κιτρινίζουν.

Φλοιός

Ο φλοιός του Dutch είναι ανοιχτό γκρι και έχει μια στικτή υφή που προσφέρει ενδιαφέρον όλο το χρόνο, ακόμη και μετά την πτώση των φύλλων.

Φρούτα

Ο καρπός της ολλανδικής φτελιάς 'Jaqueline Hellier' είναι απλώς μια μικρότερη εκδοχή του καρπού του μητρικού της είδους. Πρόκειται για μια στρογγυλή ανοιχτοπράσινη σαμάρα με κοκκινωπό κέντρο όπου βρίσκεται ο σπόρος.

11: Ulmusparvifolia 'Emer II' ALLEE (Κινέζικη Φτελιά)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-9
• Ώριμο ύψος: 60-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 35-55'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η κινεζική φτελιά είναι γνωστό ότι έχει μεγάλη ανοχή στις ασθένειες. Ως εκ τούτου, αυτή η ποικιλία βασίζεται σε αυτή την ισχυρή αντίσταση.

Η ποικιλία 'Emer II' ALLEE, με όρθια μορφή εξάπλωσης, μοιάζει σε πολλά σημεία με την αμερικανική φτελιά. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα που δείχνει ότι η αντικατάσταση της αμερικανικής φτελιάς μπορεί να είναι δυνατή.

Όποιος και αν είναι, όπως και ο γονέας της, η κινεζική φτελιά, αυτή η ποικιλία διατηρεί κάποιες από τις επιθετικές της τάσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές πολιτείες συνεχίζουν να απαγορεύουν αυτό το φυτό.

Φύλλα

Η κινεζική φτελιά ALLEE έχει πυκνό θόλο από σκουροπράσινα φύλλα. Κάθε φύλλο έχει στιλπνή εμφάνιση και λεπτή οδόντωση.

Φλοιός

Όπως και η κινεζική φτελιά, η ποικιλία ALLEE έχει ενδιαφέροντα απολεπιστικό φλοιό. Αυτός ο φλοιός περιλαμβάνει πολλαπλά χρώματα, όπως πράσινο, πορτοκαλί και το τυπικό ανοιχτό γκρι.

Φρούτα

Οι καρποί αυτής της ποικιλίας είναι επίσης παρόμοιοι με εκείνους της κινεζικής φτελιάς. Είναι στρογγυλεμένοι και έχουν μια ευδιάκριτη εγκοπή στην κορυφή. Στο κέντρο κάθε σαμάρας βρίσκονται μεμονωμένοι σπόροι.

12: Ulmus Americana 'Princeton' (Americanelm)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-9
• Ώριμο ύψος: 50-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 30-50'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η ποικιλία "Princeton" είναι άμεσος απόγονος της αμερικανικής φτελιάς. Έχει πολλές ομοιότητες με το μητρικό της είδος, όπως το μέγεθος και η μορφή.

Κατά ειρωνεία της τύχης, αυτή η ποικιλία αναπτύχθηκε πριν από την εισαγωγή της ασθένειας της ολλανδικής φτελιάς. Έτσι, φαίνεται ότι η καλή αντοχή του "Princeton" στις ασθένειες είναι κατά κάποιο τρόπο σύμπτωση.

Παρόλα αυτά, το φυτό αυτό αποδεικνύεται ανθεκτικό στην ασθένεια και σε άλλες προσβολές, όπως η φυλλοξήρα. Ως αποτέλεσμα αυτής της ανθεκτικότητας, η ποικιλία "Princeton" είναι μία από τις πιο ενεργά φυτεμένες ποικιλίες φτελιάς.

Αυτό το δέντρο μπορεί να ανεχτεί κάποια ελαφριά σκιά, αλλά προτιμά τον πλήρη ήλιο. Είναι επίσης προσαρμόσιμο τόσο σε υγρά όσο και σε ξηρά εδάφη.

Φύλλα

Όπως είναι αναμενόμενο, τα φύλλα της "Princeton" είναι σχεδόν πανομοιότυπα με εκείνα της αμερικανικής φτελιάς. Η διαφορά είναι ότι τα φύλλα της καλλιεργούμενης ποικιλίας είναι πιο παχιά.

Φλοιός

Ο φλοιός της αμερικανικής φτελιάς "Princeton" είναι ανοιχτό γκρι και σπάει σε μακριές πλάκες που μοιάζουν με νιφάδες καθώς το δέντρο διαστέλλεται. Αυτό οδηγεί σε ρηχές κάθετες αυλακώσεις κατά μήκος του κορμού.

Φρούτα

Αυτή η ποικιλία έχει ανοιχτοπράσινα σαμαράκια με ωοειδές σχήμα. Οι άκρες τους είναι συνήθως πλαισιωμένες με μικροσκοπικές λευκές τρίχες. Αναπτύσσονται σε συστάδες και έχουν κοκκινωπό-καφέ χρώμα στο σημείο όπου προσκολλώνται στο στέλεχος.

13: Ulmus Americana 'Valley Forge' (Americanelm)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-9
• Ώριμο ύψος: 50-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 30-50'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως μισή σκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Πρόκειται για μια άλλη άμεση ποικιλία της αμερικανικής φτελιάς. Αναπτύχθηκε στο National Arboretum, η ποικιλία 'Valley Forge' ήταν μια από τις πρώτες ποικιλίες που έδειξαν καλή αντοχή στην ασθένεια της ολλανδικής φτελιάς.

Αυτή είναι μια θετική εξέλιξη, αλλά το 'Valley Forge' δεν είναι μια τέλεια αναπαράσταση της αμερικανικής φτελιάς. Η μορφή του τείνει να είναι πιο χαλαρή και πιο ανοιχτή. Τελικά, αυτή η μορφή ωριμάζει για να θυμίζει περισσότερο τον γονέα του.

Ευτυχώς, το 'Valley Forge' είναι φυτό ταχείας ανάπτυξης, οπότε χρειάζεται λίγο λιγότερο χρόνο για να αποκτήσει το πλήρες σχήμα βάζου.

Φύλλα

Τα φύλλα του 'Valley Forge' είναι μεγάλα και σκουροπράσινα. Διαθέτουν την τυπική ανομοιόμορφη βάση καθώς και ένα τραχύ οδοντωτό περιθώριο. Το χρώμα τους το φθινόπωρο είναι εντυπωσιακό κίτρινο.

Φλοιός

Ο φλοιός αυτής της ποικιλίας έχει μακριές γωνιώδεις σχισμές, οι οποίες βρίσκονται ανάμεσα σε μακριές γκρίζες κορυφογραμμές με επίπεδη εξωτερική επιφάνεια.

Φρούτα

Το 'Valley Forge' έχει σαμαράκια που μοιάζουν με μικρές πράσινες γκοφρέτες, είναι στρογγυλά και συνήθως στείρα.

14: Ulmus 'New Horizon' (Νέος Ορίζοντας)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 3-7
• Ώριμο ύψος: 30-40'
• Ώριμη εξάπλωση: 15-25'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η φτελιά New horizon είναι μια υβριδική διασταύρωση μεταξύ φτελιάς Σιβηρίας και ιαπωνικής φτελιάς. Αυτή η φτελιά έχει γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης και συνήθως φτάνει τα 40 πόδια.

Ο θόλος αυτού του δέντρου είναι λιγότερο πυκνός από άλλες φτελιές, αλλά εξακολουθεί να δίνει άφθονη σκιά. Τα κλαδιά είναι όρθια και έχουν ελαφρώς τοξωτή συνήθεια.

Αυτό το δέντρο έχει μια πολλά υποσχόμενη αντοχή σε πολλούς κοινούς εχθρούς και ασθένειες της φτελιάς. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε πολλούς τύπους εδαφών, συμπεριλαμβανομένων των όξινων και των αλκαλικών.

Φύλλα

Η φτελιά του νέου ορίζοντα έχει σκουροπράσινα φύλλα με διπλά οδοντωτά περιθώρια. Το μήκος τους είναι περίπου τρεις ίντσες. Το χρώμα του φθινοπώρου είναι ασταθές, αλλά μερικές φορές εμφανίζεται ως σκουριασμένο κόκκινο.

Φλοιός

Ο φλοιός της φτελιάς του νέου ορίζοντα είναι ανοιχτόχρωμος και λείος στη νεότητα. Καθώς το δέντρο ωριμάζει, ο φλοιός εμφανίζει όλο και περισσότερες κορυφογραμμές και αυλακώσεις. Επίσης, σκουραίνει το χρώμα του.

Φρούτα

Τα σαμαράκια της φτελιάς του νέου ορίζοντα είναι μικρά και ωοειδή. Όπως και οι άλλες φτελιές, περικλείουν έναν μόνο σπόρο.

15: Ulmus Americana 'Lewis & Clark' PRAIRIE EXPEDITION (Prairie Expedition Elm)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 3-9
• Ώριμο ύψος: 55-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 35-40'
• Απαιτήσεις ήλιου: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η ποικιλία αυτή αναγνωρίστηκε το 2004 και φέρει το όνομα "Lewis & Clark", καθώς η εμφάνισή της έγινε ακριβώς 200 χρόνια μετά την περίφημη αποστολή των δύο εξερευνητών.

Στο εμπόριο φυτωρίων, η ονομασία prairie expedition είναι πιο συνηθισμένη όταν αναφέρεται σε αυτό το φυτό. Λόγω της ανοχής της στις ασθένειες και της προσαρμοστικότητάς της σε διαφορετικά εδάφη, η δημοτικότητα της φτελιάς prairie expedition έχει αυξηθεί μόνο από την ίδρυσή της.

Η φτελιά Prairie expedition είναι ένα μεγάλο σκιερό δέντρο. Ως ποικιλία της αυθεντικής αμερικανικής φτελιάς, έχει σχήμα που μοιάζει με βάζο. Ωστόσο, αυτό το δέντρο τείνει να εξαπλώνεται ευρύτερα από πολλές άλλες ποικιλίες φτελιάς.

Φύλλα

Τα φύλλα της φτελιάς Prairie expedition είναι σκουροπράσινα την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το φθινόπωρο κιτρινίζουν. Μοιάζουν με τα φύλλα της αμερικανικής φτελιάς και κυμαίνονται σε μέγεθος από τρεις έως έξι ίντσες.

Φλοιός

Αυτός ο φλοιός ξεκινά με ένα ανοιχτό καστανόξανθο χρώμα. Στη συνέχεια αλλάζει σιγά-σιγά για να ταιριάζει με το φλοιό που συναντάται συνήθως στα μητρικά είδη.

Φρούτα

Η φτελιά Prairie expedition έχει σαμαράκια που είναι μικρά και κυκλικά. Αυτά έρχονται σε αντίθεση με τα πολλά σαμαράκια της φτελιάς που έχουν πιο οβάλ σχήμα.

Συμπέρασμα

Όταν προσπαθείτε να αναγνωρίσετε φτελιές, χρησιμοποιήστε αυτό το άρθρο ως οδηγό. Πολλές φτελιές είναι σχεδόν πανομοιότυπες. Όμως οι διαφορές στα φύλλα, το φλοιό και τα σαμάρια αποδεικνύουν συχνά ότι πρόκειται για διαφορετικά είδη. Κοιτάζοντας προσεκτικά αυτά τα χαρακτηριστικά αναγνώρισης, μπορείτε να αρχίσετε να ξεχωρίζετε μεμονωμένες φτελιές από τις πολλές καλλιεργούμενες και φυσικές ποικιλίες.