Τα αειθαλή δέντρα δίνουν ζωή στο τοπίο ακόμη και τους πιο κρύους μήνες. Κατά την περίοδο ανάπτυξης, είναι εύκολο να απορρίψουμε τα αειθαλή δέντρα ως ένα ακόμη "πράσινο" στο τοπίο.

Αλλά μόλις τα φυλλοβόλα δέντρα αποβάλλουν τα φύλλα τους, αποκτούν μια γυμνή και άψυχη εμφάνιση. Τα αειθαλή παραμένουν, εμφανίζοντας όμορφα χρώματα και υφές.

Ο χειμώνας είναι η εποχή που τα αειθαλή δέντρα ξεχωρίζουν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι οι τύποι αειθαλών δέντρων προσφέρουν οπτική γοητεία όλες τις εποχές του χρόνου.

Τα αειθαλή είναι επίσης μια αρκετά χρήσιμη προσθήκη στο τοπίο. Είναι ιδανικά για οθόνες ιδιωτικότητας και ανεμοφράκτες όλο το χρόνο.

Συνολικά, τα αειθαλή δέντρα είναι αξιόπιστα. Μπορείτε να τα φυτέψετε για να εξυπηρετήσετε έναν λειτουργικό ρόλο ή απλώς για να τα θαυμάσετε. Όπως και να έχει, μπορείτε να βασιστείτε στη συνέπεια των αειθαλών δέντρων.

Κάθε διαφορετικό αειθαλές δέντρο έχει ένα μοναδικό σύνολο χαρακτηριστικών. Όταν έρχεται η ώρα να επιλέξετε ένα αειθαλές δέντρο, η γνώση των πλεονεκτημάτων του είναι μόνο η αρχή. Η επιλογή του κατάλληλου αειθαλούς δέντρου για το τοπίο σας αποδεικνύεται δύσκολο έργο.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για τα διάφορα είδη αειθαλών δέντρων και πώς να τα αναγνωρίσετε.

Επιλογή αειθαλών φυτών για το τοπίο σας

Η επιλογή μεταξύ των τύπων αειθαλών δέντρων είναι όπως η επιλογή οποιουδήποτε άλλου τύπου φυτού. Η διαδικασία βασίζεται κυρίως σε δύο ερωτήσεις.

• Ποιες είναι οι απαιτήσεις ανάπτυξης του δέντρου;
• Ποιος είναι ο ρόλος του δέντρου στον κήπο σας;
• Ποιες είναι οι προσωπικές σας προτιμήσεις;

Οι διάφοροι τύποι αειθαλών δέντρων μοιάζουν μεταξύ τους. Και συχνά μοιράζονται και κάποιες προτιμήσεις καλλιέργειας.

Για παράδειγμα, πολλά αειθαλή δέντρα απαιτούν μεγάλη ποσότητα ηλιακού φωτός. Τείνουν επίσης να αναπτύσσονται καλύτερα σε όξινα εδάφη.

Πολλά από αυτά τα δέντρα αναπτύσσονται επίσης σε πολύ μεγάλα ώριμα μεγέθη. Επομένως, βεβαιωθείτε ότι παρέχετε άφθονο χώρο στο αειθαλές δέντρο σας για να επεκταθεί με την πάροδο των ετών.

Αφού γνωρίζετε τις απαιτήσεις καλλιέργειας, πρέπει να γνωρίζετε το ρόλο που θα διαδραματίσει το αειθαλές δέντρο σας στην ιδιοκτησία σας.

Φυτεύετε ένα αειθαλές δέντρο για προστασία της ιδιωτικής ζωής ή για αισθητικούς λόγους;

Η απάντησή σας σε αυτό το ερώτημα θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για το είδος που θα επιλέξετε.

Τέλος, η προσωπική σας προτίμηση είναι πάντα σημαντική. Θα διαπιστώσετε ότι τα αειθαλή δέντρα έχουν διαφορές στην υφή, το σχήμα και το χρώμα.

Κάποιες φορές οι διαφορές θα είναι ανεπαίσθητες, ενώ άλλες φορές θα είναι έντονες. Είναι στο χέρι σας να αποφασίσετε ποια χαρακτηριστικά προτιμάτε.

Πώς αναγνωρίζετε τα αειθαλή δέντρα;

Ο πιο προφανής τρόπος για να αναγνωρίσετε τα αειθαλή δέντρα είναι να τα κοιτάξετε το χειμώνα. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των φυτών είναι ότι διατηρούν το φύλλωμά τους, ενώ άλλα δέντρα χάνουν όλα τα φύλλα τους.

Το να ξεχωρίσετε ένα αειθαλές δέντρο από ένα φυλλοβόλο δέντρο είναι σχετικά εύκολο. Το να ξεχωρίσετε μεταξύ των αειθαλών δέντρων είναι η πρόκληση.

Είναι δυνατόν να αναγνωρίσετε διαφορετικά αειθαλή δέντρα όπως τα πεύκα, τα έλατα και τα έλατα κοιτάζοντας προσεκτικά τις βελόνες και τα κουκουνάρια τους. Για παράδειγμα, τα λευκά πεύκα κρατούν τις βελόνες τους σε ομάδες των πέντε. Οι βελόνες των ερυθρελάτων και των ελάτων είναι συνήθως κολλημένες μεμονωμένα.

Για να κάνετε διάκριση μεταξύ των ειδών, ακολουθεί μια γρήγορη ανάλυση των χαρακτηριστικών που πρέπει να αξιολογήσετε.

• Συνολικό μέγεθος και σχήμα
• Χρώμα και δομή του φυλλώματος
• Υφή και χρώμα φλοιού
• Χαρακτηριστικά κώνου

Η αξιολόγηση του καθενός από αυτά απαιτεί ένα πιο εκπαιδευμένο μάτι. Αλλά για κάθε φυτό σε αυτόν τον κατάλογο, θα συμπεριλάβουμε μερικές βασικές οδηγίες αναγνώρισης.

Πριν όμως σκιαγραφήσουμε τα επιμέρους είδη, ας δούμε σε γενικές γραμμές τις ευρύτερες κατηγορίες των αειθαλών δέντρων.

Τύποι αειθαλών δέντρων

Υπάρχουν πολλοί τύποι αειθαλών φυτών, συμπεριλαμβανομένων τόσο δέντρων όσο και θάμνων.Τα αειθαλή φυτά περιλαμβάνουν τα περισσότερα είδη κωνοφόρων, συμπεριλαμβανομένων...

• Πεύκα
• Έλατα
• Κέδροι
• Firs
• Hemlocks

Αλλά δεν είναι όλα τα κωνοφόρα αειθαλή. Μια κοινή εξαίρεση είναι η Πεύκη. Η Πεύκη έχει βελόνες όπως όλα τα κωνοφόρα. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα άλλα κωνοφόρα, η Πεύκη ρίχνει τις βελόνες της το φθινόπωρο.

Τα περισσότερα αειθαλή δέντρα έχουν βελόνες. Αλλά ίσως εκπλαγείτε όταν διαπιστώσετε ότι υπάρχει και εναλλακτική λύση.

Εκτός από τα βελονοφόρα κωνοφόρα, υπάρχουν πολλά αειθαλή πλατύφυλλα. Τα αειθαλή πλατύφυλλα είναι λίγο διαφορετικά στην εμφάνισή τους. Τα δέντρα αυτά έχουν φύλλωμα που είναι πλατύ και επίπεδο όπως τα φυλλοβόλα δέντρα.

Η διαφορά είναι ότι αυτά τα πλατιά φύλλα παραμένουν στο δέντρο αντί να πέφτουν. Είναι επίσης συνήθως παχύτερα από τα φυλλοβόλα φύλλα. Υπάρχουν μερικά αειθαλή πλατύφυλλα σε αυτόν τον κατάλογο. Αλλά τα περισσότερα δημοφιλή αειθαλή πλατύφυλλα είναι θάμνοι και όχι δέντρα.

Ορισμένα παραδείγματα αειθαλών πλατύφυλλων είναι τα παρακάτω.

• Rhododendron
• Holly
• Δάφνη του βουνού

Ένας άλλος τρόπος για να ομαδοποιήσετε τα αειθαλή φυτά είναι με βάση το μέγεθος. Αυτά που αναπτύσσονται στη φύση, και πολλές ποικιλίες, φτάνουν σε τεράστιο ύψος.

Υπάρχουν όμως πολλές νάνες ποικιλίες αειθαλών δέντρων. Αυτές έχουν συχνά ενδιαφέρουσες συνήθειες ανάπτυξης που εμφανίζονται σε πιο διακοσμητικά συστήματα φύτευσης.

Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα νάνων καλλωπιστικών κωνοφόρων που οι κηπουροί έχουν συμπληρώσει με την πάροδο των ετών μέσω υβριδισμού.

Τώρα που έχετε κάποιες γενικές γνώσεις σχετικά με τα αειθαλή δέντρα, ήρθε η ώρα να μάθετε για μερικά από τα καλύτερα είδη.

16 ποικιλίες αειθαλών δέντρων

Τα αειθαλή δέντρα που παρατίθενται εδώ είναι μερικές από τις καλύτερες επιλογές. Σε κάθε ενότητα, θα δείτε τι κάνει το κάθε φυτό μια ξεχωριστή προσθήκη στο τοπίο. Θα μάθετε επίσης πώς να αναγνωρίζετε, να φυτεύετε και να φροντίζετε αυτά τα δέντρα.

Για να σας βοηθήσει να έχετε καλύτερη γνώση των αειθαλών δέντρων, αυτό το άρθρο είναι οργανωμένο με βάση ορισμένες κοινές ομάδες αειθαλών δέντρων. Μέσα σε κάθε μία από αυτές τις ομάδες υπάρχουν δύο από τα καλύτερα είδη.

Πεύκα

Το πεύκο είναι πιθανότατα το πιο αναγνωρίσιμο όνομα μεταξύ των αειθαλών δέντρων. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον όρο τόσο συχνά που συχνά αναφέρονται σε όλα σχεδόν τα αειθαλή δέντρα ως πεύκα.

Αλλά αντί να αντιπροσωπεύουν όλα τα αειθαλή δέντρα, τα πεύκα είναι απλώς μια ομάδα με τα δικά τους πολύτιμα χαρακτηριστικά.

Αυτά τα δέντρα είναι γενικά μεγάλα δέντρα με μακριές βελόνες. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για μερικές φανταστικές ποικιλίες.

Pinus Strobus (Ανατολική Λευκή Πεύκη)

Η ανατολική λευκή πεύκη είναι ένα από τα πιο γνωστά δέντρα στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Τα δέντρα αυτά αναπτύσσονται γρήγορα και σε αφθονία. Σε πολλές περιοχές, είναι ένα από τα κύρια είδη που αποτελούν το δάσος.

Αυτό το δέντρο ξεκινά με κανονικότητα στη μορφή του. Καθώς η ανατολική λευκή πεύκη μεγαλώνει, συχνά χάνει τη συμμετρική της μορφή. Στην ωριμότητα, το σχήμα είναι κάπως ακανόνιστο, ιδίως η κόμη.

Η ανατολική λευκή πεύκη έχει βελόνες που είναι μακριές, μαλακές και πράσινες με μια ελαφριά μπλε απόχρωση. Κάθε χρόνο, οι παλαιότερες βελόνες γίνονται καφέ και πέφτουν. Ωστόσο, αυτό αντιπροσωπεύει ένα ελάχιστο ποσοστό του φυλλώματος. Συνολικά, οι βελόνες είναι εντελώς πράσινες.

Αυτό το είδος πεύκου έχει εξυπηρετήσει ποικίλες χρήσεις στο πέρασμα του χρόνου. Στο παρελθόν, οι κορμοί του ήταν καλοί ιστοί πλοίων. Επίσης, οι βελόνες του περιέχουν βιταμίνη C. Το βράσιμο αυτών των βελόνων κάνει ένα αξιοπρεπές φυσικό τσάι.

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 3-8
• Ώριμο ύψος: 50-80'
• Ώριμη εξάπλωση: 20-40'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Αναγνώριση

Μεγάλο δέντρο ταχείας ανάπτυξης Λεπτές βελόνες 2-4 "που διατηρούνται σε σετ των πέντε3-7" κυλινδρικοί κώνοι, συχνά με ελαφρά καμπύλη

Φύτευση και φροντίδα

Φυτέψτε λευκή πεύκη σε όξινο έδαφος με άφθονο ήλιο. Κλαδέψτε όταν βρίσκεται σε λήθαργο, από τα τέλη του φθινοπώρου έως τις αρχές της άνοιξης.

Είναι σύνηθες για τα πεύκα να αφήνουν τα χαμηλότερα κλαδιά τους να πεθαίνουν. Αυτό δεν είναι σημάδι προβλήματος. Αν δεν σας αρέσει η εμφάνιση αυτών των ξερών κλαδιών, αφαιρέστε τα όπως νομίζετε.

Μπορείτε επίσης να κόψετε το λευκό πεύκο ως φράκτη. Για να το κάνετε αυτό, κόψτε το εξωτερικό φύλλωμα για να δημιουργήσετε την επιθυμητή μορφή.

Pinus Rigida (πεύκο)

Το πεύκο είναι ένα μεγάλο κωνοφόρο δέντρο με ακανόνιστη μορφή. Τα κλαδιά του μπορούν να αναπτυχθούν με μορφή συστροφής και πτώσης.

Παρά το γεγονός ότι είναι αειθαλές δέντρο, αυτό το δέντρο εμφανίζει κάποια λεπτή αλλαγή χρώματος. Αυτό συμβαίνει καθώς το δέντρο ωριμάζει.

Το φύλλωμα ξεκινά ως κιτρινοπράσινο και στη συνέχεια γίνεται σκούρο πράσινο. Ο φλοιός ξεκινά ως κοκκινωπό-καφέ και στη συνέχεια γίνεται σχεδόν μαύρος.

Στο παρελθόν, η ρητίνη αυτή ήταν χρήσιμη ως συστατικό για το γράσο των αξόνων.

Οι άνθρωποι συνήθως δεν φυτεύουν αυτό το δέντρο για τις διακοσμητικές του ιδιότητες. Αντίθετα, είναι μια καλή επιλογή για τις κακές εδαφικές συνθήκες.

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-7
• Ώριμο ύψος: 40-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 30-50'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό

Αναγνώριση

Άκαμπτη ακανόνιστη μορφήΆκαμπτες βελόνες 3-5", μερικές φορές ελαφρώς καμπυλωτές Συμμετρικοί κώνοι, 2-3" μήκος, 1-2" πλάτος, που κρατούνται σε σύνολα των 3-5.

Φύτευση και φροντίδα

Το Pitch Pine είναι μια καλή επιλογή για φτωχά εδάφη. Προσαρμόζεται σε υγρά αμμώδη εδάφη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται συχνά κοντά σε παραθαλάσσιες ακτές σε ορισμένες περιοχές.

Αυτό το δέντρο μπορεί να αντέξει και σε ξηρά βραχώδη εδάφη. Όταν τα εδάφη αποδεικνύονται υπερβολικά ανεπαρκή σε θρεπτικά συστατικά για άλλα αειθαλή δέντρα, το πεύκο είναι μια καλή επιλογή.

Δώστε στο φυτό αυτό άπλετο ήλιο. Μην κλαδεύετε αργά στη διάρκεια της σεζόν. Αντίθετα, κάντε το την άνοιξη, ώστε το δέντρο να έχει χρόνο να επουλώσει την πληγή πριν από την άφιξη των δύσκολων καιρικών συνθηκών.

Ερυθρελάτες

Τα έλατα έχουν συχνά τέλεια πυραμιδοειδή μορφή. Αυτά τα δέντρα είναι πιθανό να φτάσουν σε μεγάλα ύψη σε μεγάλα υψόμετρα. Οι βελόνες τους είναι συνήθως σκληρές και αιχμηρές. Παρακάτω παρουσιάζονται δύο έλατα με πολύ διαφορετικά χρώματα και συνήθειες διακλάδωσης.

Picea Pungens (μπλε ερυθρελάτη)

Το καλύτερο στοιχείο της μπλε ερυθρελάτης είναι το εντυπωσιακό της χρώμα. Αυτό το ζωηρό μπλε ξεχωρίζει όλο το χρόνο, καθώς δημιουργεί έντονη αντίθεση με το πράσινο που προσφέρουν τα άλλα είδη. Το χειμώνα, είναι ιδιαίτερα αισθητό.

Η γαλάζια ερυθρελάτη έχει επίσης σταθερό πυραμιδοειδές σχήμα. Διατηρεί αυτό το σχήμα που μοιάζει με χριστουγεννιάτικο δέντρο καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της.

Οι βελόνες της γαλάζιας ερυθρελάτης είναι δύσκαμπτες και αιχμηρές. Καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος κάθε κορμού και είναι συχνά επώδυνες στο πιάσιμο.

Λόγω του πολύχρωμου φυλλώματός της, η γαλάζια ερυθρελάτη αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα δέντρου. Ωστόσο, μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως μέρος μιας μαζικής φύτευσης για προστασία της ιδιωτικής ζωής ή για προστασία από τον άνεμο.

Η γαλάζια ερυθρελάτη φέρει επίσης το όνομα ερυθρελάτη Κολοράντο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατάγεται από τα Βραχώδη Όρη.

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-7
• Ώριμο ύψος: 30-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 10-20'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Αναγνώριση

• Σχεδόν τέλεια πυραμιδική μορφή
• Φωτεινό μπλε χρώμα
• Αιχμηρές βελόνες 1"
• Επιμήκεις κώνοι 2-4"

Φύτευση και φροντίδα

Φυτέψτε την μπλε ερυθρελάτη σε όξινα εδάφη με πλήρη ήλιο. Αυτό το είδος είναι ανθεκτικό στους σκληρούς χειμώνες μέχρι τη ζώνη 2.

Διατηρήστε το έδαφος υγρό στα νεανικά χρόνια. Καθώς το δέντρο αυτό ωριμάζει, μπορεί να αρχίσει να ανέχεται ξηρότερα εδάφη.

Δεν χρειάζεται πολύ κλάδεμα, καθώς η μπλε ερυθρελάτη έχει σταθερή συνήθεια ανάπτυξης. Κλαδέψτε νωρίς την άνοιξη, αν θέλετε να ελέγξετε την ανάπτυξη.

Picea Abies (ερυθρελάτη)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-7
• Ώριμο ύψος: 30-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 10-20'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Η Νορβηγική ερυθρελάτη, που κατάγεται από την κεντρική Ευρώπη, είναι ένα κωνοφόρο που αναπτύσσεται γρήγορα. Αυτός ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στη νεότητα. Στην ωριμότητα, αυτά τα δέντρα μπορούν να φτάσουν σε ύψος περίπου 75'.

Τα κλαδιά της ερυθρελάτης είναι κρεμαστά και συνεχίζουν να πέφτουν περισσότερο καθώς το δέντρο γερνάει.

Οι βελόνες έχουν συνήθως μήκος περίπου 1" και αναπτύσσονται προς όλες τις κατευθύνσεις καλύπτοντας το σύνολο του κάθε στελέχους.

Τα κουκουνάρια είναι μεγάλα και μακριά. Είναι περίπου 6-8 ιντσών με καφέ χρώμα. Κρέμονται με τον ίδιο κρεμαστό τρόπο όπως και τα κλαδιά.

Αναγνώριση

• Μεγάλο πυραμιδοειδές δέντρο
• Κλαδιά και κώνοι
• Μεγάλοι καφέ κώνοι περίπου 6" συνολικά
• Σκούρες πράσινες βελόνες

Φύτευση και φροντίδα

Η νορβηγική ερυθρελάτη είναι μια άλλη καλή επιλογή για παραπέτασμα προστασίας της ιδιωτικής ζωής.

Αυτό το δέντρο έχει ρηχό ριζικό σύστημα που αποδίδει καλύτερα σε υγρό όξινο έδαφος.

Όταν φυτεύεται στη σκιά, τα κλαδιά μπορεί να γίνουν αραιά.

Κλαδέψτε στα τέλη του χειμώνα. Για όσους ενδιαφέρονται για μια πυκνή οθόνη, σκεφτείτε να κόψετε τον κεντρικό κορμό. Αυτό θα προωθήσει την οριζόντια ανάπτυξη.

Ελατιές

Είναι εύκολο να μπερδέψετε τα έλατα με τα έλατα. Πολλά είδη μοιράζονται το ίδιο σχήμα που μοιάζει με χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αλλά οι βελόνες προσφέρουν έναν εύκολο τρόπο για να ξεχωρίσετε τη διαφορά. Ενώ τα έλατα είναι αιχμηρά, τα έλατα είναι μαλακά. Τα έλατα που αναφέρονται εδώ είναι και τα δύο μεγάλες επιλογές αειθαλών δέντρων. Το ένα είναι ένα βασικό φυτό του βορειοδυτικού Ειρηνικού. Το άλλο προσφέρει ζωντανό φύλλωμα.

Pseudotsuga Menziesii (έλατο Douglas)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 4-6
• Ώριμο ύψος: 40-80'
• Ώριμη εξάπλωση: 12-20'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια έως υψηλή υγρασία

Η ελάτη Douglas είναι ένα ογκώδες κωνοφόρο που προέρχεται από το βορειοδυτικό τμήμα του Ειρηνικού. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά δέντρα στα δάση της περιοχής αυτής. Μπορεί να αναπτυχθεί σε χαμηλές παράκτιες περιοχές καθώς και σε υψηλότερα ορεινά υψόμετρα.

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αναγνωρίσετε αυτό το δέντρο είναι τα βράκτια στους κώνους του. Αυτά τα βράκτια δεν μοιάζουν με εκείνα οποιουδήποτε άλλου κωνοφόρου. Έχουν ένα διχαλωτό μυτερό σχήμα σαν V ή τρίαινα.

Οι βελόνες είναι λεπτές και κοντές. Το χρώμα τους μπορεί να είναι από πράσινο έως μπλε-πράσινο. Μερικές φορές έχουν και γυαλιστερή όψη.

Αυτό το δέντρο έχει επίσης μια μοναδική συνήθεια διακλάδωσης. Τα κλαδιά στο μεσαίο επίπεδο είναι άκαμπτα και αναπτύσσονται οριζόντια προς το έδαφος. Τα κλαδιά κάτω από το δέντρο πέφτουν προς τα κάτω, ενώ τα κλαδιά πάνω από το δέντρο φτάνουν περισσότερο προς τον ουρανό.

Συνολικά, το δέντρο αυτό έχει μέτριο ρυθμό ανάπτυξης. Η γενική του μορφή είναι κάπως χαλαρή αλλά πυραμιδοειδής.

Αναγνώριση

• Μοναδικά διχαλωτά βράκτια στις κορυφές
• Διαφορετική συνήθεια διακλάδωσης
• Κρεμασμένοι κώνοι ωοειδούς σχήματος

Φύτευση και φροντίδα

Η ελάτη Douglas προτιμά τα όξινα εδάφη, αλλά μπορεί να αναπτυχθεί και σε ουδέτερα εδάφη. Απολαμβάνει το πλήρες ηλιακό φως.

Αυτό το δέντρο μπορεί να είναι ευάλωτο σε ασθένειες και έντομα όταν δεν φυτεύεται σε ιδανικές συνθήκες.

Εξαιτίας του ακραίου μεγέθους της ώριμης ηλικίας της, η ελάτη Douglas μπορεί να είναι δύσκολο να αναπτυχθεί σε οικιστικά περιβάλλοντα. Κλαδέψτε στα τέλη του χειμώνα για να προσπαθήσετε να ελέγξετε το ύψος της.

Abies Concolor (Λευκό έλατο)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 3-7
• Ώριμο ύψος: 40-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 20-30'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Ελαφρά όξινο έως ουδέτερο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μεσαίο

Η λευκή ελάτη κατάγεται από τις ορεινές περιοχές της αμερικανικής Δύσης. Συχνά αναπτύσσεται σε βραχώδη εδάφη. Σε αυτά τα περιβάλλοντα, μπορεί να αναπτυχθεί πολύ ψηλότερα από ό,τι σε οικιστικές και εμπορικές φυτεύσεις.

Η λευκή ελάτη προσφέρει ένα σταθερό χρώμα που είναι παρόμοιο με το χρώμα της γαλάζιας ελάτης. Η διαφορά μεταξύ του φυλλώματος αυτών των δύο ειδών έγκειται στην αίσθηση.

Αν πιάσετε ένα λευκό έλατο, θα διαπιστώσετε ότι οι βελόνες του είναι μαλακές και εύκαμπτες. Οι βελόνες της μπλε ερυθρελάτης είναι αιχμηρές και επώδυνες.

Η λευκή ελάτη έχει γενικά κωνική μορφή. Συχνά έχει έναν λεπτό κεντρικό κορμό που προεξέχει ευθεία από το στέγαστρο σαν πύργος.

Αναγνώριση

• Ζωντανό μπλε-πράσινο φύλλωμα
• Μαλακές βελόνες
• Μικροί βαρελόσχημοι κώνοι με κιτρινωπό χρωματισμό

Φύτευση και φροντίδα

Η λευκή ελάτη είναι θύμα του wooly adelgid, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό με το καναδικό κώνειο.

Φυτέψτε αυτό το δέντρο σε μέρη με άφθονη αποστράγγιση του εδάφους και αρκετό ήλιο.

Η λευκή ελάτη χρειάζεται πολύ λίγο κλάδεμα. Έχει την τάση να διατηρεί μια σταθερή μορφή.

Δέντρα κέδρου

Τα δέντρα κέδρου μπορεί να είναι περισσότερο γνωστά για το γεγονός ότι παράγουν εξαιρετικό ξύλο για κατασκευές. Αλλά θα διαπιστώσετε ότι έχουν και πολλές άλλες χρήσεις στο τοπίο. Αυτά τα δέντρα αποτελούν μερικές από τις καλύτερες οθόνες προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Αν και είναι υπερφυτεμένα σε ορισμένες περιοχές, είναι για καλό λόγο. Το πυκνό αειθαλές φύλλωμά τους εμποδίζει αποτελεσματικά τόσο την όραση όσο και τον άνεμο.

Thuja Occidentalis (Ανατολικός Λευκός Κέδρος)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-7
• Ώριμο ύψος: 40-60'
• Ώριμη εξάπλωση: 10-15'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Ουδέτερο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Ο ανατολικός λευκός κέδρος, επίσης γνωστός ως αμερικανικός αρμπορβίτα, έχει μεγάλη αυτοφυή εξάπλωση στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Το φυτό αυτό αναπτύσσεται συνήθως στη φύση και σε οικιστικές και εμπορικές εγκαταστάσεις.

Το πυκνό φύλλωμα αυτού του δέντρου το καθιστά κορυφαία επιλογή για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Το φύλλωμα αυτό αποτελείται από φωτεινοπράσινες βελόνες που μοιάζουν με κλίμακα. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί πολύ ψηλά, μερικές φορές πάνω από 60'.

Ο ανατολικός λευκός κέδρος έχει συνήθως μονό κορμό και κωνική μορφή. Μερικές φορές είναι ελαφρώς πυραμιδοειδής.

Το ξύλο αυτού του δέντρου είναι ανθεκτικό στη σήψη, γεγονός που το καθιστά χρήσιμο στις κατασκευές. Η χρήση αυτή ανάγεται στους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής που χρησιμοποιούσαν αυτό το δέντρο για την κατασκευή κανό.

Αναγνώριση

• Πυκνό φύλλωμα σε κανονική κωνική μορφή
• Μικροί κώνοι ½" που αρχίζουν κίτρινοι και μετά γίνονται καφέ
• Γκρι-καφέ φλοιός με ραβδώσεις και ελαφρά αποφλοίωση

Φύτευση και φροντίδα

Κλαδέψτε τον ανατολικό λευκό κέδρο την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Αυτό το δέντρο μπορεί να ανεχθεί το κούρεμα.Γενικά, αυτό το δέντρο προτιμά ουδέτερα έως αλκαλικά εδάφη και περιοχές με πλήρη ήλιο.Ο ανατολικός λευκός κέδρος είναι μια εξαιρετική επιλογή για φράκτες ιδιωτικότητας ή ανεμοφράκτες όλο το χρόνο.

Thuja Plicata (Δυτικός Κόκκινος Κέδρος)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 5-7
• Ώριμο ύψος: 50-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 15-25'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως μισή σκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Ουδέτερη
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό

Ο δυτικός κόκκινος κέδρος είναι ενδημικό φυτό του βορειοδυτικού Ειρηνικού. Είναι κοινός σε δροσερές παράκτιες περιοχές.

Όπως ο ανατολικός λευκός κέδρος, έτσι και ο δυτικός κόκκινος κέδρος έχει ξύλο που είναι φανταστικό για κατασκευές. Είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα ξύλα στη ξυλουργική.

Επειδή είναι τόσο ογκώδης, ο δυτικός κόκκινος κέδρος αποκαλείται μερικές φορές γιγάντιος κόκκινος κέδρος. Μπορεί να φτάσει τα εκατοντάδες μέτρα ύψος, αλλά διατηρεί ένα στενό πυραμιδοειδές σχήμα.

Όπως και άλλες δενδρολίβανοι, αυτό το δέντρο μπορεί να συμβάλει σε έναν ποιοτικό φράκτη. Πολλοί όμως θεωρούν ότι πρόκειται για έναν από τους πιο ελκυστικούς κέδρους, οπότε είναι κατάλληλο και ως δείγμα.

Τα φύλλα είναι σκουροπράσινα και γυαλιστερά. Αποτελούνται από μικρά λέπια. Σε περιοχές με ακραία ηλιακή ακτινοβολία και ζέστη τα φύλλα μπορεί κατά περιόδους να μαυρίσουν.

Ενώ είναι εξαιρετικά μεγάλος, ο δυτικός κόκκινος κέδρος είναι επίσης μακρόβιος. Σε ιδανικές συνθήκες, η διάρκεια ζωής του μπορεί να ξεπεράσει τα 1000 χρόνια.

Αναγνώριση

• Ακραίο ύψος με στενή εξάπλωση
• Μικρά μυτερά φύλλα με λευκές ραβδώσεις στο κάτω μέρος
• Κώνοι ½" που ξεκινούν ως πράσινοι και γίνονται καφέ

Φύτευση και φροντίδα

Ο δυτικός κόκκινος κέδρος προτιμά πιο δροσερές περιοχές με υγρά εδάφη. Μπορεί όμως να έχει τόσο μερική σκιά όσο και πλήρη ήλιο. Το έδαφος πρέπει να έχει ουδέτερο ph.

Κλαδέψτε στα τέλη του χειμώνα. Το κλάδεμα την άνοιξη μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο φλοιό που θα οδηγήσει σε ασθένειες.

Θυμηθείτε ότι πρόκειται για ένα μεγάλο φυτό, οπότε εξασφαλίστε άφθονο χώρο. Χρησιμοποιήστε το κλάδεμα για να αραιώσετε τα κλαδιά ανάλογα με τις ανάγκες.

Δέντρα Hemlock

Η ιστορία των κώνειων είναι σχετικά θλιβερή. Σήμερα, υπάρχει ένα παράσιτο που ονομάζεται wooly adelgid και απειλεί να εξαλείψει ολόκληρο τον πληθυσμό των κώνειων. Αυτό όμως δεν τα αποκλείει από τη λίστα μας. Τα δέντρα αυτά δεν αποτελούν μόνο βασικό μέρος των οικοσυστημάτων τους, αλλά είναι επίσης μερικά από τα πιο ελκυστικά αειθαλή δέντρα.

Tsuga Canadensis (καναδικό κώνειο)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 3-7
• Ώριμο ύψος: 40-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 25-35'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Μερική σκιά έως πλήρη σκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό

Το καναδικό κώνειο είναι ένα πυραμιδοειδές κωνοφόρο ενδημικό της Βόρειας Αμερικής. Τείνει να αναπτύσσεται σε υγρές δασικές περιοχές, συχνά κοντά σε υδάτινους αποδέκτες.

Οι κοντές βελόνες εμφανίζονται σε τακτά διαστήματα κατά μήκος κάθε κλαδιού. Έχουν βαθύ πράσινο χρώμα. Στις κάτω πλευρές τους έχουν δύο υπόλευκες λωρίδες.

Οι υπόλευκες λωρίδες δεν πρέπει να συγχέονται με το wooly adelgid. Αυτό το παράσιτο απειλεί ολόκληρο το είδος του καναδικού κώνειου.

Αυτό το μικροσκοπικό έντομο προσκολλάται στην κάτω πλευρά των φύλλων του καναδικού κώνειου. Στη συνέχεια ρουφάει την υγρασία του δέντρου. Καθώς το κάνει, τα έντομα μετατρέπονται σε μαργαριτάρια. Στο σύνολο τους, δημιουργούν μια μαλλιαρή εμφάνιση.

Αυτό το παράσιτο είναι δυστυχώς ένα κοινό χαρακτηριστικό αναγνώρισης. Τα καναδικά κώνεια πεθαίνουν σήμερα εξαιτίας αυτού.

Παρά το σημαντικό αυτό πρόβλημα, το καναδικό κώνειο είναι ένα πολύ ελκυστικό αειθαλές δέντρο. Εκτός από το φύλλωμα, έχει ευχάριστο φλοιό. Αυτός ο φλοιός είναι χνουδωτός στη νεότητα και σκούρος με βαθιές αυλακώσεις στην ωριμότητα.

Αναγνώριση

• Παρουσία wooly adelgid στην κάτω πλευρά του φυλλώματος
• Σκουροπράσινη πυραμιδική μορφή που γίνεται ελαφρώς κρεμαστή σε μεγάλη ηλικία
• Μικρά καφέ κουκουνάρια που κρέμονται από τα κλαδιά

Φύτευση και φροντίδα

Το καναδικό κώνειο αναπτύσσεται καλύτερα σε δροσερά, υγρά, όξινα εδάφη. Οι περιοχές με πλήρη ήλιο δεν είναι ιδανικές, αλλά το δέντρο μπορεί να επιβιώσει.Αυτό το δέντρο ανταποκρίνεται πολύ καλά στο κλάδεμα. Ως εκ τούτου, είναι χρήσιμο ως φράκτης.

Αποφύγετε το κλάδεμα το χειμώνα. Αντ' αυτού, κλαδέψτε την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού. Αυτό είναι λίγο πριν το καναδικό κώνειο αρχίσει να αναπτύσσεται ενεργά, γεγονός που του επιτρέπει να ανακάμψει από τις περικοπές κλαδέματος.

Tsuga Heterophylla (Δυτικό κώνειο)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 6-8
• Ώριμο ύψος: 70-150'
• Ώριμη εξάπλωση: 20-60'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Μερική σκιά έως πλήρη σκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό

Το δυτικό κώνειο είναι το μεγαλύτερο από όλα τα κώνεια. Φτάνει σε μεγάλα ύψη. Παράλληλα διατηρεί μια πολύ στενή μορφή.

Ο φλοιός αυτού του δέντρου αναπτύσσεται σε ραβδώσεις και είναι κοκκινωπός-καφέ. Τα κλαδιά έχουν την τάση να είναι ελαφρώς κρεμαστά.

Οι βελόνες είναι κοντές, μήκους μόνο περίπου ¾". Είναι σκούρες πράσινες και μπορεί να έχουν λίγο λευκό στο κάτω μέρος.

Το φυτό αυτό ευδοκιμεί στα βουνά, αλλά μπορεί να ανεχθεί και κάποιες αστικές συνθήκες. Δυστυχώς, το wooly adelgid αποτελεί σημαντική απειλή, όπως και για το καναδικό κώνειο.

Αναγνώριση

• Ακραίο ύψος με στενή μορφή
• Κοκκινωπός φλοιός με ραβδώσεις
• Παρουσία wooly adelgid στην κάτω πλευρά του φυλλώματος
• Μικροί κρεμαστοί κώνοι μικρότεροι από 1 ½"

Φύτευση και φροντίδα

Αποφύγετε τις ηλιόλουστες περιοχές όταν φυτεύετε αυτό το δέντρο. Αναμένετε ένα τεράστιο ώριμο ύψος.

Το δυτικό κώνειο προτιμά τη σκιά, την υγρασία και το χαμηλό ph.

Κλαδέψτε στα τέλη του χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης, λίγο πριν αρχίσει η ανάπτυξη.

Δέντρα Holly

Αν και οι γκιόλια είναι πιο συνηθισμένα σε μορφή θάμνου, αναπτύσσονται και ως δέντρα. Είναι επίσης ένα παράδειγμα αειθαλών πλατύφυλλων. Τα φύλλα αυτά μαζί με τους κόκκινους καρπούς τους είναι ένα γνωστό σύμβολο των χειμερινών διακοπών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ilex Opaca (Αμερικάνικη Άγρια Πεύκη)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 5-9
• Ώριμο ύψος: 15-30'
• Ώριμη εξάπλωση: 10-20'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό

Η αμερικανική πουρνάρι είναι ένα πλατύφυλλο αειθαλές φυτό. Συχνά αναπτύσσεται ως θάμνος. Ωστόσο, είναι ικανή να γίνει μικρό δέντρο, φτάνοντας σε ύψος περίπου 30'.

Για πολλούς, το αμερικανικό πουρνάρι συμβολίζει την περίοδο των Χριστουγέννων. Τα φύλλα του και οι κατακόκκινοι καρποί του αποτελούν γιορτινό εορταστικό διάκοσμο.

Τα φύλλα είναι πράσινα και αιχμηρά και έχουν περίπου εννέα αιχμές το καθένα.

Η αμερικάνικη πουρνάρι διακλαδίζεται κοντά στο έδαφος και έχει σχήμα κυλινδρικό έως πυραμιδοειδές. Καθώς μεγαλώνει μπορεί να γίνει λίγο πιο ανοιχτή και χαλαρή στη μορφή της.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι καρποί είναι πολύ ελκυστικοί. Το κόκκινο χρώμα τους τους κάνει ιδιαίτερα αισθητούς, ιδίως καθώς διατηρούνται μέχρι το χειμώνα.

Αναγνώριση

• Πλατιά μυτερά φύλλα
• Διακριτές κόκκινες συστάδες καρπών

Φύτευση και φροντίδα

Φυτέψτε το American Holly σε υγρό όξινο έδαφος. Οι απαιτήσεις σε ηλιακό φως ποικίλλουν από πλήρη ήλιο έως ημισκιερό.

Φυτέψτε το ως φράκτη ή ως φυτό βάσης. Αναμένετε καρπούς που θα προσελκύσουν τα πουλιά το χειμώνα. Εξετάστε το ενδεχόμενο προσθήκης ανεμοπροστασίας για να αποφύγετε ζημιές από τις ισχυρές χειμερινές ριπές.

Αυτό το φυτό έχει αρσενικές και θηλυκές εκδόσεις. Μην κλαδεύετε πολύ αργά το καλοκαίρι.

Τα μπουμπούκια του Αμερικάνικου πουρναριού αναπτύσσονται σε παλιό ξύλο. Έτσι, κλαδεύοντας πριν το φυτό αυτό ανθίσει, κινδυνεύετε να μειώσετε τη συνολική ποσότητα των λουλουδιών και των καρπών.

Η καλύτερη στιγμή για το κλάδεμα είναι όταν τα άνθη μετατρέπονται σε καρπούς. Αυτό συμβαίνει συχνά το καλοκαίρι.

Ilex Aquifolium (Αγγλική Αγριολούλουδα)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 7-9
• Ώριμο ύψος: 30-50'
• Ώριμη εξάπλωση: 15-25'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος έως ημισκιά
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Το αγγλικό πουρνάρι είναι ένα πλατύφυλλο αειθαλές φυτό που προέρχεται από την Ευρώπη και τη δυτική Ασία. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε ορισμένες περιοχές της βόρειας Αφρικής.

Αυτό το δέντρο έχει πυκνή συνήθεια διακλάδωσης. Με κλάδεμα, αυτό το παντελόνι μπορεί να παραμείνει ως θάμνος. Συχνότερα αναπτύσσεται σε δέντρο μεταξύ 30 και 50 ποδών.

Τα φύλλα είναι σκουροπράσινα, έχουν δερματώδη υφή και κυματιστό περιθώριο, το οποίο έχει επίσης πολλαπλές αιχμηρές αιχμές.

Ενώ τα λουλούδια ανθίζουν τον Μάιο με έντονο άρωμα, είναι σχεδόν απαρατήρητα λόγω του μεγέθους τους. Οι καρποί, αντίθετα, είναι εξαιρετικά αισθητοί. Όπως και η αμερικανική πουρνάρια, είναι στρογγυλοί και κόκκινοι.

Αναγνώριση

• Πλατιά μυτερά φύλλα
• Διακριτές κόκκινες συστάδες καρπών
• Αρωματικά αλλά μικροσκοπικά λουλούδια
• Συνήθως μεγαλύτερο από το American holly

Φύτευση και φροντίδα

Προστατέψτε αυτό το δέντρο από τους ψυχρούς χειμερινούς ανέμους. Όπως η αμερικανική πουρνάρια, η αγγλική πουρνάρια χρειάζεται όξινο έδαφος και περιορισμένη ηλιοφάνεια.

Το αγγλικό πουρνάρι θεωρείται μια πιο διακοσμητική εκδοχή του αμερικανικού πουρναριού.

Ακολουθήστε τις ίδιες οδηγίες κλαδέματος όπως και για την αμερικανική πουρνάρι.

Δέντρα Juniper

Η άρκευθος είναι μια άλλη ομάδα φυτών που μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Περιλαμβάνει χαμηλής ανάπτυξης εδαφοκαλύμματα, θάμνους και δέντρα. Το φύλλωμα της άρκευθου είναι αγκαθωτό και συχνά έχει μπλε αποχρώσεις. Τα φυτά παρουσιάζουν επίσης τόσο δηλητηριώδη όσο και βρώσιμα μέρη. Ως παράδειγμα του τελευταίου, ο καρπός ορισμένων άρκευθων αποτελεί βασικό συστατικό του τζιν.

Juniperus Communis (Κοινή Άρκευθος)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-8
• Ώριμο ύψος: 10-15
• Ώριμη εξάπλωση: 8-12'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια έως ξηρή

Παρόλο που είναι πιο συχνά ένας θάμνος χαμηλής ανάπτυξης, η κοινή άρκευθος μπορεί να πάρει τη μορφή δέντρου. Όταν το κάνει, παραμένει ένα μικρό δέντρο με μέγιστο ύψος περίπου 15'.

Τα φύλλα έχουν σχήμα σφυρίδας και είναι αιχμηρά στην αφή. Εκφύονται από το στέλεχος σε ευρεία γωνία.

Ο φλοιός είναι κοκκινωπός-καφέ και συχνά φολιδωτός με νιφάδες που πέφτουν καθώς ο κορμός επεκτείνεται.

Ο καρπός αυτού του δέντρου είναι ένας κώνος. Αλλά μοιάζει περισσότερο με ένα στρογγυλό μπλε μούρο. Το άρωμα από αυτόν τον καρπό δίνει στο τζιν την ξεχωριστή του γεύση.

Αναγνώριση

• Μπλε φρούτα
• Αιχμηρό μπλε-πράσινο φύλλωμα
• Μικρό δέντρο με απλωμένα κλαδιά

Φύτευση και φροντίδα

Ο κοινός άρκευθος είναι ευάλωτος στην ασθένεια της άρκευθου.

Φυτέψτε το σε πλήρη ήλιο. Το έδαφος για αυτό το φυτό μπορεί να διαφέρει σε ph.

Μην κάνετε βαρύ κλάδεμα σε αυτό το δέντρο. Το υπερβολικό κλάδεμα μπορεί να προκαλέσει μη αναβλάστηση του φυλλώματος. Το κλάδεμα πρέπει να γίνεται την άνοιξη πριν από την έναρξη της νέας βλάστησης.

Juniperus Virginiana (κόκκινος κέδρος)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 2-9
• Ώριμο ύψος: 30-65'
• Ώριμη εξάπλωση: 8-25'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό έως ξηρό

Ο κόκκινος κέδρος ανήκει στην οικογένεια των αρκεύθων. Όπως και άλλα είδη που μοιράζονται το όνομα κέδρος, αυτό το φυτό έχει πυκνό φύλλωμα που μοιάζει με κλίμακα.

Έχει παρόμοια εμφάνιση με τον ανατολικό λευκό κέδρο και τον δυτικό κόκκινο κέδρο, αλλά ο κόκκινος κέδρος έχει κάποιες διαφορές.

Για παράδειγμα, ενώ είναι αειθαλές, το φύλλωμα του κόκκινου κέδρου έχει κάποια αλλαγή στο χρώμα του το χειμώνα. Για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, το φύλλωμα είναι πράσινο με μια μπλε απόχρωση. Το χειμώνα μπορεί να εμφανίσει πιο καφέ αποχρώσεις.

Η συνολική του μορφή είναι στυλοειδής με κάποιες πυραμιδοειδείς τάσεις. Ο κόκκινος κέδρος παρουσιάζει συχνά μια αφθονία στρογγυλών μπλε καρπών.

Αναγνώριση

• Στυλοειδής μορφή
• Πυκνό φύλλωμα με καφέ αποχρώσεις το χειμώνα
• Διακριτοί μπλε καρποί

Φύτευση και φροντίδα

Αποφύγετε τη φύτευση αυτού του δέντρου κοντά σε μηλιές για να αποφύγετε τη σκωρίαση της μηλιάς του κέδρου.

Ο κόκκινος κέδρος μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα ευρύ φάσμα τύπων εδάφους. Αυτό περιλαμβάνει διακυμάνσεις στο ph και την υγρασία.

Κλαδέψτε το χειμώνα. Το ανοιξιάτικο κλάδεμα μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο φλοιό και να οδηγήσει σε μυκητιασικές μολύνσεις.

Κυπαρίσσια δέντρα

Τα κυπαρίσσια αποτελούν μέρος του δυτικού πολιτισμού εδώ και αιώνες. Αναφέρονται στην κλασική λογοτεχνία. Αποτελούν επίσης κοινό χαρακτηριστικό ορισμένων κλασικών κήπων. Σήμερα τα φυτά αυτά είναι δημοφιλή σε όλο τον κόσμο.

Cupressus Sempervirens Subsp. Dupreziana (ιταλικό κυπαρίσσι)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 7-10
• Ώριμο ύψος: 40-70'
• Ώριμη εξάπλωση: 10-20'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Μέτρια υγρασία

Ο ιταλικός κέδρος προέρχεται από τη νότια Ευρώπη και τα δυτικά τμήματα της Ασίας. Ευδοκιμεί περισσότερο σε μεσογειακά κλίματα.

Αυτό το δέντρο είναι γνωστό για το ότι είναι πολύ στενό. Ενώ μπορεί να φτάσει τα 70' σε ύψος, συνήθως παραμένει κάτω από 20' σε εξάπλωση.

Το φύλλωμα είναι σκούρο πράσινο και μοιάζει με λέπια. Αυτά αναπτύσσονται σε όρθια κλαδιά που συμβάλλουν στο γενικό σχήμα. Όταν συνθλίβεται, το φύλλωμα έχει έντονο άρωμα.

Το ιταλικό κυπαρίσσι αποτελούσε χαρακτηριστικό των κλασικών ιταλικών κήπων για αιώνες. Παραμένει δημοφιλές και σήμερα καλλιεργούμενο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το κλίμα είναι παρόμοιο με το κλίμα της φυσικής εξάπλωσης του φυτού.

Αναγνώριση

• Ψηλή αλλά πολύ στενή μορφή
• Όρθια κλαδιά
• Στρογγυλεμένοι κώνοι με διάμετρο κάτω από 2"

Φύτευση και φροντίδα

Το ιταλικό κυπαρίσσι παρουσιάζει μερικά προβλήματα όσον αφορά τις ασθένειες και τις μολύνσεις.

Φυτέψτε σε πλήρη ήλιο και καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Διατηρήστε την υγρασία του εδάφους μέχρι να εγκατασταθεί το δέντρο. Μόλις εγκατασταθεί, το ιταλικό κυπαρίσσι μπορεί να αντέξει την ξηρασία.

Κλαδέψτε τις άκρες των κλαδιών το χειμώνα, όταν το φυτό βρίσκεται σε λήθαργο. Εξετάστε το κόψιμο της κορυφής για να διαχειριστείτε το ύψος.

Hesperocyparis Arizonica (Κυπαρίσσι της Αριζόνα)

• Ζώνη ανθεκτικότητας: 7-11
• Ώριμο ύψος: 40-50'
• Ώριμη εξάπλωση: 20-30'
• Απαιτήσεις για τον ήλιο: Πλήρης ήλιος
• Προτίμηση PH εδάφους: Όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό
• Προτίμηση στην υγρασία του εδάφους: Υγρό έως ξηρό

Το κυπαρίσσι της Αριζόνα αναπτύσσεται σε θερμά κλίματα. Λόγω της ικανότητάς του να επιβιώνει σε εξαιρετικά ξηρά εδάφη, συναντάται συνήθως στις ερήμους των νοτιοδυτικών πολιτειών της Αμερικής.

Το δέντρο αυτό είναι πολύ πλατύ στη βάση του και στη συνέχεια στενεύει προς μια αιχμηρή κορυφή στην κορυφή.

Το φύλλωμα αποτελείται από επικαλυπτόμενα λέπια που σχηματίζουν επίπεδες διακλαδώσεις. Το χρώμα του φυλλώματος αυτού είναι συχνά γκριζοπράσινο.

Ο φλοιός είναι κοκκινωπός-καφέ. Τα κλαδιά έχουν την τάση να είναι λεπτά και δαντελωτά.

Αναγνώριση

• Ευδοκιμεί σε κλίματα ερήμου
• Μικροί επιμήκεις κίτρινοι κώνοι
• Πυραμιδοειδής μορφή με γκρι-πράσινο φύλλωμα που μοιάζει με κλίμακα

Φύτευση και φροντίδα

Λόγω της προσαρμοστικότητάς του, το κυπαρίσσι της Αριζόνας είναι εύκολο στη φροντίδα. Έχει ελάχιστα έως καθόλου προβλήματα ασθενειών. Φαίνεται επίσης να είναι ανθεκτικό στα ελάφια.

Αυτό το δέντρο είναι μια καλή επιλογή για ιδιωτικότητα. Μερικές φορές καλλιεργείται σε φάρμες χριστουγεννιάτικων δέντρων.

Κλαδέψτε την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Διατηρήστε τα κλαδιά της βάσης φαρδύτερα από τα κορυφαία κλαδιά για να επιτρέπει στο φως του ήλιου να φτάνει σε όλα τα μέρη του φυτού.

Συμπέρασμα

Ενώ κάποιοι παραπονιούνται ότι τα αειθαλή δέντρα δεν έχουν ποικιλία, αυτός ο κατάλογος αποδεικνύει το αντίθετο. Ενώ οι διαφορές μεταξύ των ειδών μπορεί να είναι ανεπαίσθητες, κάθε αειθαλές δέντρο έχει το δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα.

Πάνω απ' όλα, τα δέντρα αυτά είναι αξιόπιστα για το χρώμα και την υφή τους ακόμη και στα πιο άγονα χειμερινά κλίματα.