Dennen zijn naaldboomachtige naaldbomen van het geslacht Pinus is een geslacht van ongeveer 126 verschillende soorten naaldachtige groenblijvende bomen en struiken in de familie Pinaceae uiterlijk verschilt sterk van soort tot soort.

Het geslacht Pinus is een kegelvormige en rechtopstaande boom of struik met naalden en kegels in de collectieve beeldspraak.

En sommige dennen voldoen aan deze beschrijving, maar dan heb je ook nog de Italiaanse den met een parapluvormig bladerdak en de borstelkegelden met grote kronkelige stammen en een klein bladerdak.

Dennen kunnen gemakkelijk herkend worden aan hun naalden die in min of meer dichte bundels (van 1 tot 8 naalden) aan het einde van een korte tak verzameld zijn. De bundels naalden staan altijd in een spiraal rond de twijg en nooit tegenover elkaar. En de schors, die meestal roestkleurig, rood of oranjebruin is.

Met winterhardheid, showy in alle seizoenen, met maten variërend van kleine tapijten dennen, coniferen struik tot die hoge woud reuzen, pennen zijn er in een verscheidenheid van maten en vormen minder dan 2 meter hoog voor dwerg soorten, meer dan 40 meter voor anderen).

Dus of je nu een kleine tuin hebt of een groot park, voor elke tuin is er wel een dennensoort te vinden die in bijna elk landschap past!

Omdat ze tientallen jaren oud kunnen worden, is het belangrijk om het juiste type dennenboom voor je landschap te kiezen.

In dit artikel laat ik je eerst zien hoe je deze veeleisende coniferen met een groot aanpassingsvermogen kunt herkennen en daarna gaan we samen op zoek naar de dennenboomsoorten die het beste zijn voor jouw zone en locatie.

Nadat we alle verschillen hebben gezien, ben je klaar om alle dennensoorten ter wereld te herkennen!

Wat is een den?

Met dennen bedoelen botanici en tuiniers elke boom uit het geslacht Pinus. Dit geslacht maakt deel uit van een grotere familie van naaldbomen, de Pinaceae, die sparren, ceders, lariksen, sparren, hemlocks en ten slotte de dennen zelf omvat. Het geslacht Pinus is de grootste in de familie.

Maar het is ook een geslacht met een grote variatie binnenin. Er is bijvoorbeeld de massieve Pinus ponderosa; één daarvan is 72 meter hoog en 8,2 meter in diameter! Je kunt hem vinden in het Rogue River-Siskiyou National Forest in Oregon als je wilt.

Dan zijn er nog kleine soorten die je in een pot kunt kweken, zoals de Siberische dwergden, Pinus pumilla, die maar 90 cm tot 3 meter hoog wordt.

Pijnbomen hebben naalden en geen echte bloemen. Planten die niet bloeien maar wel zaden produceren worden gymnospermen genoemd, letterlijk "naakte zaden". De zaden zitten in houtachtige kegels in plaats van vruchten of bessen.

Dennen zijn ook erg harsrijk; dit betekent dat ze veel hars produceren.

Ten slotte zijn dennen groenblijvende bomen met naalden in plaats van bladeren. Naalden zijn uitstekend bestand tegen koude temperaturen omdat ze een klein oppervlak hebben. En in feite komen dennen veel voor op plaatsen die behoorlijk koud worden, zoals bergtoppen of koude landen zoals Zweden of Canada.

Verbazingwekkende toepassingen en voordelen van pijnbomen

Wij Mensen hebben een zeer lange geschiedenis met dennen. Tegenwoordig vind je dennen natuurlijk in veel tuinen en openbare parken, maar we hebben ze al sinds mensenheugenis in veel functies gebruikt...

Laten we eens kijken waar we deze prachtige bomen voor hebben gebruikt...

Dennen voor timmerhout en de bouw

Veel dennensoorten groeien snel en rechtop, waardoor ze ideaal zijn om te worden geoogst als timmerhout en voor de bouw. Het maakt dennenhout ook veel milieuvriendelijker dan langzaam groeiende houtbomen, zoals eiken of kastanjes.

En in feite worden er nu miljoenen dennen geplant in koude landen (vooral Zweden, Rusland en Canada en de Verenigde Staten).

Het is ook een zachte houtsoort, waardoor het gemakkelijk te bewerken is, maar niet zo duurzaam als andere houtsoorten. Maar als je kijkt naar de massaproductie van meubels, maar ook naar blokhutten en de bouw in het algemeen, zul je zien dat grenen onze topkeuze is.

Herbebossing met dennen

We zeiden dat veel dennen erg snel groeien, waardoor ze een favoriete keuze zijn voor herbebossing.

Nu komen ze terug in veel gebieden die ooit uitgeput waren, zoals Schotland, maar dennen hebben een veel oudere geschiedenis van herbebossing...

Een groot deel van Midden- en Zuid-Italië is al lang geleden herbebost met dennen... Als je in die regio's op vakantie gaat, zul je veel dennenbossen aantreffen en denken: "Dat is nog zo ongerept en natuurlijk!" Maar dat is het niet.

Ze hebben dennen gekweekt om de oorspronkelijke eikenbossen te vervangen, omdat eiken er eeuwen over doen om te groeien...

Dennen en voedsel

Pijnboompitten zijn voedzaam en lekker tegelijk. En je kunt geen pestosaus maken zonder ze. Daarom zijn pijnboompitten een vrij grote markt.

Jonge groene dennennaalden kunnen worden gebruikt voor een kruidenthee genaamd tallstrunt die rijk is aan vitamine A en C.

Je kunt ook het binnenste gedeelte van pijnboomschors eten, dat cambium wordt genoemd en zacht is. Ook dit is rijk aan vitamine C en A.

Dennen en tuinieren

Ik heb dennen en harden voor het laatst bewaard. Dennen zijn uitstekend geschikt voor funderingstuinen en kleine variëteiten ook voor andere toepassingen, van hagen tot borders en zelfs als bodembedekker!

Pijnbomen hebben veel voordelen als het op tuinieren aankomt. In feite vind je bijna geen grote tuin zonder. Laten we ze eens bekijken:

• Nogmaals, veel dennen groeien snel; Als je een bebost gebied wilt creëren en je hebt geen tientallen jaren om te wachten, dan zijn dennen je beste optie. Als je hoge bomen wilt en je wilt ze ook nog eens "snel", dan kan een den binnen vijf tot tien jaar behoorlijk groot zijn! En als je een uitzicht wilt blokkeren of een hoge windbreker wilt maken, dan zijn dennen gewoon uitstekend.
• Dennen zijn erg sterke bomen. Ze zijn erg weinig veeleisend; je hoeft ze niet te snoeien tenzij er takken afsterven en ze zijn erg gezond en bijna ziektevrij.
• Pijnbomen kunnen je tuin een verticale dimensie geven. Als je funderingsbeplanting doet, wil je verschillende vormen en lijnen. Rechtopstaande lijnen zijn belangrijk en dennen kunnen je precies dat geven.
• Dennen zijn groenblijvende bomen. Je wilt echt niet dat je tuin helemaal kaal wordt in de wintermaanden; wat groen behouden kan een enorm verschil maken, en wat is daar beter voor dan een den?
• Dennen zijn geweldig voor wilde dieren. En als je van de natuur houdt, weet je wat dat betekent. Hoe dan ook, een tuin is een levend "ding" en hoe meer wilde dieren je kunt aantrekken, hoe beter het is. Dennen bieden ook beschutting in de koude maanden, vergeet dat niet!
• Pijnbomen zijn winterhard! Sommige dennen, zoals de Italiaanse den, zijn niet winterhard, maar andere kunnen vriestemperaturen zoals - 40oF (wat toevallig ook - 40oC is) overleven!

Met alle verschillende soorten dennen die je in je tuin kunt kweken, kun je ze zelfs als bodembedekker gebruiken, dwergvariëteiten in potten kweken, of die groene achtergrond in je tuin maken en dat lelijke flatgebouw uit het zicht wegsnijden... Maar het probleem is, hoe kun je de verschillende variëteiten uit elkaar houden? Dat ga ik je nu vertellen...

Eenvoudige sleutels voor het identificeren van pijnbomen

Even samenvatten: om een dennenboom correct te identificeren moet je kijken naar verschillen in grootte en habitus, de vorm en kleur van de kegel, de lengte, vorm en zelfs kleur van de naalden en tot slot zelfs de schors.

Beginnend met de laatste indicator, moet ik een opmerking maken: de meeste dennen hebben een donkere, diepe, gebarsten en relatief zachte schors. Maar er zijn een paar uitzonderingen. Whitebark pine (Pinus albicaulis) heeft een lichtgrijsbruine schors die ruw is, maar niet barst zoals de meeste dennen.

Maar laten we nu zonder verder oponthoud leren hoe je alle verschillende soorten dennen kunt identificeren.

Grootte, vorm en habitus

Het algemene uiterlijk van de den is het eerste wat je zal opvallen, dus zijn grootte, vorm en habitus. Met grootte bedoelen we altijd volwassen grootte.

En dan bedoelen we niet eens de maximale grootte, maar de gemiddelde grootte die de soort kan bereiken. De hoogte is natuurlijk van de grond tot aan de top en de spreiding is van links naar rechts op het grootste punt.

Vergeet niet dat sommige exemplaren groter kunnen worden dan deze grootte; er zijn planten die uitzonderlijk lang leven en dan worden ze inderdaad heel groot!

Met vorm bedoelen we natuurlijk de algemene vorm van de boom, in het bijzonder van de takken en het bladerdak.

De meeste dennen hebben die kegelvorm die we allemaal kennen, ook wel piramidaal genoemd. Maar zoals we al zeiden, sommige hebben een ronde vorm, sommige hebben een lange stam en duidelijk verdeelde takken, die duidelijke bladerlagen vormen. Weer andere vormen "wolken" van naalden als de takken kaal zijn bij de stam...

Ook hier kunnen de takken omhoog, naar buiten of naar beneden groeien vanaf de stam. Sommige takken zijn bijna recht, andere draaien.

Je ziet dus dat er een grote variëteit aan vormen in dennen is binnen het algemene model.

Met "gewoonte" bedoelen tuiniers "de manier waarop een plant van nature groeit". Sommige hebben de neiging om rechtop te groeien, andere hebben de neiging om te buigen, of uit te spreiden etc. Bovendien kunnen de takken dik of dun zijn...

Dus als je je dennenboom van een afstand bekijkt, zijn dit de elementen die je wilt noteren: grootte, vorm en habitus.

Maar hoe zit het als je dicht bij de boom komt? Laat me je vertellen...

Een dennenboom herkennen aan de hand van de naald

Dennen hebben geen echte platte bladeren maar naalden, net als sparren. Maar in tegenstelling tot sparren groeien dennennaalden in kleine groepjes, of technisch gezien "fascicles", terwijl dennennaalden individueel aan de tak groeien. Botanici gebruiken het aantal naalden in elke fascicle om dennensoorten te identificeren.

Sommige dennen hebben pluimen van 2, andere van 3 en weer andere van 5 naalden in elke pluim, en zelden van 8 naalden.

De lengte van de naalden kan sterk variëren; de langste kan 18 inch (dat is maar liefst 45 cm) zijn en vind je op de takken van de toepasselijk genaamde longleaf pine (Pinus palustris), terwijl de kleinste slechts 2,5 cm lang zijn en groeien op de Amerikaanse vossenstaart den, Pinus balfouriana.

De kleur van de naalden kan ook veranderen, van groen naar blauw. Sommige cultivars zijn gekweekt om de blauwe kleur in de naalden naar voren te laten komen, zoals Pinus flexibilis 'Extra Blue'. Blauwe bladeren zijn echter meer typisch voor sparren, een andere conifeer, en niet voor dennenbomen.

Er zijn ook enkele dennen met gouden naalden, zoals de kleine Pinus mugo 'Schweizer tourist'.

Andere details waar je naar kunt kijken zijn hoe hard of zacht de naalden zijn, maar dit is misschien maar een detail in de meeste gevallen.

Kegelvorm en -kleur bij dennen

Dennenappels zijn net kleine kunstwerkjes en er zijn veel vormen, maten en zelfs kleuren. Sommige zijn houtachtig en hard, sommige zijn dik en compact, andere minder. Sommige zijn recht, andere krom. Sommige zijn afgerond aan het uiteinde en andere zijn spitser.

En dan is er natuurlijk nog de grootte... Pinus banksiana heeft piepkleine kegels: ze zijn tussen de 4 en 6,5 cm lang. Pinus tectote daarentegen heeft kegels die gemakkelijk een voet lang (30 cm) kunnen worden en zelfs 20 cm, of 50 cm!

De meeste dennenappels zijn bruin als ze volwassen zijn, maar er zitten ook gele, rode en zelfs grijze tinten in...

Pijnboomschors

Zoals we al zeiden, hebben de meeste dennen donkerbruine, dikke en gebarsten schors. Deze is vrij zacht onder de eerste buitenlaag. Dit is de "klassieke" of "iconische" dennenschors die we allemaal herkennen. Maar er zijn kleurveranderingen, van donkerbruin via rood naar grijs en zelfs geel...

Dan is er nog de schilferige schors van sommige dennen, zoals de Pijnboom (Pinus bungrana) die letterlijk afschilfert als hij volwassen wordt.

En "witte dennen" kunnen een gladde schors op hun stam hebben. Dit gebeurt heel vaak, vooral als ze jong zijn, maar dan wordt het ruw en deels gebarsten. We noemen witte dennen die soorten met een lichtgrijze schors.

Er is een beetje kennis en aandacht voor details nodig om een den correct te identificeren. Maar het vergt ook een beetje oefening - en daarom gaan we nu een aantal iconische dennensoorten en -variëteiten in detail bekijken.

Op deze manier leer je hoe je dennen kunt herkennen en kom je tegelijkertijd misschien wel de variëteit tegen die je zoekt om in je tuin te kweken!

15 soorten dennenbomen die perfect zijn voor je tuin

Laten we eerlijk zijn; we kunnen niet alle 126 natuurlijke dennensoorten plus de cultivars doornemen en ze allemaal identificeren... Dat zou een boek kosten! Maar we kunnen wel een paar soorten kiezen en dit samen doen.

Mumble, mumble, ik heb een lijst van "signaal dennensoorten" gemaakt; ik heb er een aantal gekozen die zo divers mogelijk zijn maar ook klassieke kenmerken hebben van een groep dennen. Dus sommige zijn groot, sommige zijn klein, sommige zijn kegelvormig en sommige niet...

Dit zal je op twee manieren helpen: je zult met duidelijke voorbeelden zien hoe je bomen kunt identificeren.

Hier zijn 15 van onze favoriete dennensoorten die het hele jaar door kleur en textuur geven aan je thuislandschap.

1. Grove den (Pinus sylvestris)

De grove den is een klassieker in het coniferengeslacht; het is "de" kerstboom die we allemaal herkennen. Hij heeft de iconische kegelvorm, rode en gebarsten schors en de schutbladeren hebben 2 naalden.

Deze zijn groen en tussen de 2,5 en 5 cm lang. De kegels zijn rood als ze vruchtbaar zijn en worden bruin als ze volwassen zijn. Het duurt twee jaar voordat ze volwassen zijn. Hij heeft een zeer rechte en rechtopstaande stam.

Het wordt veel gekweekt om te worden gesneden en versierd tijdens de feestdagen, maar het heeft ook een ander voordeel voor je tuin: het groeit heel snel, dus je kunt het op grote schaal gebruiken voor die "snelle oplossing".

• Inheems van: Azië en Europa.
• Hoogte: 4,5 tot 15 meter.
• Winterhard: USDA zones 3 tot 7.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

2. Suikerden (Pinus Lambertiana)

Suikerdennen, ook wel reuzendennen genoemd, zijn gemakkelijk te herkennen! Het is een kolos van het geslacht, en niet alleen in hoogte... De dennenappels zijn massief! Ze kunnen bijna 56 cm lang worden! Gemiddeld zijn ze echter 30 cm lang.

Ze beginnen groen en worden lichtbruin als ze volwassen zijn. De schutbladeren hebben elk vijf naalden en ze zijn ongeveer 7,5 cm lang. De stam is rechtopstaand en de vorm is kegelvormig.

Dit is geen gemakkelijke den om te kweken als dat je bedoeling is. Hij is veel te groot voor een gemiddelde tuin en hij is niet winterhard, maar als je de beheerder bent van een enorm landhuis of park, ga je gang!

• Inheems van: Californië, Mexico, Nevada en Oregon.
• Hoogte: 30 tot 60 meter hoog.
• Winterhard: USDA zones 6 en 7.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

3. Monterey Pine (Pinus radiata)

De Monterey pine is zeer decoratief en ziet er opvallend uit. De stam is groot en niet recht; hij draait en buigt. De schors is gebarsten met een geribbeld uiterlijk en zwart; dit maakt identificatie gemakkelijk.

De naalden zijn groen en zitten in bosjes van twee en drie. De kroon is parapluvormig en uiteindelijk zijn de kegels breed en puntig, groen als ze jong zijn, later bruin en uiteindelijk bijna zwart.

Hij wordt gekweekt voor zijn hout, maar ook voor zijn originele schors, die je kunt gebruiken als mulch. Hij is niet erg winterhard, maar het is een prachtige landschapsboom dankzij zijn groeiwijze en vorm en het contrast tussen de smaragdgroene bladeren en de zwarte schors.

• Inheems van: Californië en Mexico.
• Hoogte: 15 tot 30 meter hoog.
• Winterhard: USDA zones 7 tot 9.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

4. Mugo-dennen (Pinus mugo)

De Mugo-den is een dwergden die veel voorkomt in tuinen. Er zijn zelfs veel cultivars, sommige met gekleurd blad. Het is eigenlijk een grote soort, en sommige zijn struiken, andere kleine bomen.

Ze spreiden zich uit tot ronde vormen, waarbij de hoogte en spreiding overeenkomen. De naalden zitten in bosjes van 2. De schors is bruingrijs met ondiepe barsten. De kegels zijn licht puntig en klein, eivormig en met weinig schubben.

De Mugo den is een tuinreus, ondanks zijn kleine formaat, of misschien wel dankzij dat! Je kunt hem gebruiken als struik, voor hagen, borders en zelfs als bodembedekker en er zijn heel veel variëteiten op de markt. Ah, ja, hij wordt ook gebruikt voor het maken van bonsai...

• Inheems van: Europa.
• Hoogte: 90 cm tot 1,8 meter als struik; als boom kan hij 3 tot 7,5 meter hoog worden.
• Winterhard: USDA zones 3 tot 7.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon of gedeeltelijke schaduw.

5. Mexicaanse treurdennen (Pinus patula)

De Mexicaanse treurdennen heeft een uniek uiterlijk, dus hij is gemakkelijk te herkennen. De naam zegt het al: hij heeft lange dunne en licht overhangende takken en lange hangende naalden die in groepen staan. Deze kunnen 10 tot 25 cm lang worden en ze zien er zacht uit.

De bundels zijn zeer onregelmatig: sommige hebben 3, sommige 4 en een paar zelfs 5 naalden. De kegels zijn groot en buisvormig, met veel schubben. De schors is gebarsten en grijs tot rood. De stam is rechtopstaand en de boom heeft een "zachte kegelvorm".

De Mexicaanse treurdennen wordt steeds populairder bij hoveniers over de hele wereld. Het is een uitstekende landschapsboom die zich goed aanpast aan stedelijke en formele omgevingen en aan grote openbare parken.

• Inheems van: Mexico, natuurlijk.
• Hoogte: 18 tot 24 meter.
• Winterhard: USDA zones 8 en 9.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

6. Italiaanse parasolden (Pinus pinea)

Ik moet toegeven dat de Italiaanse parasolden een van mijn favorieten is, en hij is gemakkelijk te herkennen. Het is de klassieke parasolden die je ziet op foto's van Rome; die stad staat vol met deze bomen. Hij heeft lange kale en rechte tot licht buigende stammen.

Helemaal bovenaan vertakt hij zich zijwaarts en vormt hij een bijna platte kroon met een ondiepe parapluvorm.

Hij lijkt op een platte hoedzwam op een reuzenschaal... De twijgen hebben 2 naalden van 10 tot 18 cm lang. De schors is diep gebarsten en bruin. Tot slot heeft hij brede en volle kegels en zijn de zaden heerlijk!

De Italiaanse parasolden is moeilijk te kweken buiten zijn geboortestreek in het Middellandse Zeegebied, maar het is een indrukwekkende boom; vanwege zijn vorm en zijn "connotatie met het Romeinse Rijk" is het een fantastische tuinplant. Natuurlijk wordt hij op grote schaal gekweekt om zijn zaden, ook wel pijnboompitten genoemd, te oogsten.

• Inheems van: Zuid-Europa, Libanon en Turkije.
• Hoogte: 9 tot 18 meter hoog.
• Winterhard: USDA zones 9 en 10.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

7. Napoleonden (Pinus bungeana)

De parasolden is zo gemakkelijk te herkennen: hij heeft afschilferende schors. De schors komt van tien rechte stammen af in een prachtige lappendeken van kleuren, wit, zilvergrijs, crèmegeel en roodbruin! Als dit nog niet genoeg is om hem te herkennen, is de habitus rechtop maar ovaal en vertakt de stam zich lager.

De kegels zijn klein met slechts één tot twee dozijn schubben. De schubben hebben 2 tot 3 naalden die elk 5 tot 10 cm lang zijn.

De schors van deze conifeer is een echt spektakel! Daarom is het een uitstekende plant voor tuinen; kweek hem als specimen of in kleine groepjes. Hij zou ook goed staan in formele en stadstuinen dankzij zijn marmerachtige schors.

• Inheems van: China.
• Hoogte: 9 tot 15 meter.
• Winterhard: USDA zones 5 tot 9.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

8. Langbladige den (Pinus palustris)

Natuurlijk herken je de lange naalden van de longleaf pine! Ze zijn tussen de 20 en 50 cm lang, dus als je goed kijkt, kun je je niet vergissen.

Het probleem is dat je soms op de grond moet kijken voor de naalden, omdat hij een lange en rechtopstaande stam heeft die voornamelijk wordt gebruikt voor timmerhout.

De takken hebben elk 3 bladeren. De schors is bruin en diep gebarsten. Ten slotte zijn de kegels breed en vrij groot.

Longleaf pine wordt voornamelijk gekweekt voor timmerhout, gezien zijn rechte en lange stam. Als je echter een grote tuin hebt en een snelgroeiende reus wilt, kan het een optie zijn.

• Inheems van: ten zuiden van de VS.
• Hoogte: 18 tot 30 meter.
• Winterhard: USDA zones 7 tot 9.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

9. Zeeden (Pinus pinaster)

Zeeden is een andere mediterraan uitziende soort, dus je zou hem kunnen verwarren met de Italiaanse parasolden. Hij heeft een vergelijkbare kroon, parapluvormig maar dikker dan zijn familielid.

Maar het belangrijkste verschil is dat de Italiaanse parasolden hoge, rechtopstaande stammen heeft, terwijl de zeeden buigende takken heeft die heel laag bij de stam beginnen.

De naalden zijn groen en zitten in bosjes van twee of drie. De schors is gebarsten, bruingrijs aan de buitenkant en bruinrood aan de binnenkant. De kegels zijn lang, kegelvormig en vaak gebogen aan de uiteinden.

Het is een geweldige specimenboom; hij is zeer sculpturaal en past zich goed aan aan zeer droge en zanderige grond. Hij is ideaal voor mediterrane en xerische tuinen.

• Inheems van: Zuid-Europa en Marokko.
• Hoogte: 18 tot 30 meter.
• Winterhard: USDA zones 7 tot 9.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

10. Stierpijnboom (Pinus ponderosa)

Raad eens hoe je de parasolden kunt herkennen? Zelfs de Latijnse naam betekent 'indrukwekkend' en 'krachtig' en het is een kolos! De algemene vorm is rechtop en kegelvormig tot cilindervormig met een puntige top. Op zichzelf beginnen de takken vrij laag vanuit de hoofdstam.

De schors is bruinrood en gebarsten. De kegels zijn middelgroot (ongeveer 25 cm lang). Ze zijn vrij breed en kegelvormig, bruin van kleur. De naalden zijn groen, 10 tot 18 cm lang en zitten in bosjes van 2 of 3.

Ok, je hebt geraden dat je geen grove den kunt kweken tenzij je een grote tuin hebt... Het is vooral een bosboom.

• Inheems van: Brits Colombia, Canada en de VS,
• Hoogte: 18 tot 60 meter hoog!
• Winterhard: USDA zones 5 tot 8.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

11. Rode den (Pinus resinosa)

De klassiek ogende rode den wordt ook wel Canadese den of Noorse den genoemd. Maar de wetenschappelijke naam verraadt één ding waarmee je hem kunt identificeren: hij is harsachtig. Als hij jong is, heeft hij een rechtopstaande groeiwijze met een kegelvorm. Maar als hij ouder wordt, wordt hij rond.

De schors is gebarsten en bruin en schilfert gemakkelijk af. De naalden zijn recht tot licht gedraaid, 10 tot 18 cm lang en zitten in bosjes van 2. De kegels zijn rond en klein, met weinig schubben, tot ongeveer 2 dozijn.

Het is een uitstekende specimenboom; hij heeft de zeer klassieke "northern pine" look, maar houd er rekening mee dat hij in de loop der jaren van vorm zal veranderen. Aan de andere kant is hij zeer winterhard.

• Inheems van: Canada en het noorden van de VS.
• Hoogte: 15 tot 24 meter.
• Winterhard: USDA zones 2 tot 7.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

12. Japanse rode den (Pinus densiflora)

De Japanse rode den is vooral te herkennen aan de dikte van het bladerdak. Het is eigenlijk heel uniek als den omdat het bladerdak superdik is. De vorm van de kroon is rond of ovaal en het is een kleine boom.

De schors is schilferig en meestal rood, maar soms grijs. Hij vertakt vrij laag op de stam, wat de lage en dikke vorm ten goede komt.

Hij ziet er over het algemeen heel oosters uit. De naalden van de Japanse rode den staan in bosjes van 2 en wijzen meestal omhoog. Ze kunnen 7,5 tot 12 cm lang worden. De kegels zijn eerst blauwgroen en worden dan bruin. Ze hebben maar één of twee dozijn schubben.

Als sierplant is de Japanse rode den fantastisch. Zijn vorm, kleur en habitus maken het een zeer sierlijke en elegante boom. Hij is ideaal voor fundering of als specimen. Omdat hij klein is, kun je hem zelfs in bescheiden tuinen laten groeien. Voor de oosterse look is hij perfect! Hij is ook een wonder als bonsai!

• Inheems van: Azië.
• Hoogte: 3,6 tot 6 meter.
• Winterhard: USDA zones 3 tot 7.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

13. Turkse den (Pinus brutia)

De Turkse den is prachtig, maar moeilijk te herkennen omdat het een "vormverwisselaar" is... Hij kan platte, parapluachtige kronen hebben, maar ook ronde of spitse... De takken wijzen naar buiten en vormen wolken van gebladerte. De stam kan vrij laag splijten... Maar laat me je helpen...

De kegels zijn klein, kegelvormig en roodbruin met witte vlekken aan het uiteinde van elke schub (de "prikkel" genoemd). Zie je, zelfs bij deze den hebben we een manier gevonden om hem van de anderen te onderscheiden. De schors is roodgrijs en gebarsten. De naalden zitten in bosjes van 2 stuks.

De Turkse den is een prachtige boom voor warme tuinen. Hij valt op als specimenboom of in funderingsbeplanting. Bereid je echter voor op een paar verrassingen op het gebied van leisteen...

• Inheems van: West-Azië, Bulgarije, Griekenland, Italië, Turkije en Oekraïne.
• Hoogte: 30 tot 80 voet (9 tot 24 meter).
• Winterhard: USDA zones 8 tot 11.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

14. Pinyon Pine met twee naalden (Pinus edulis)

Tweenaaldspin is een kleine tot middelgrote, elegante conifeer. Als hij klein is, kan hij voor een struik worden aangezien. De stam is meestal gebogen, met lage takken die vanuit het midden naar buiten en omhoog groeien. Soms maken ze echter een boog.

De algemene vorm is kegelvormig tot eirond, meestal met een spitse top. De kegels zijn klein en bijna bolvormig, bruin tot oranjebruin van kleur en met heel weinig schubben, zelden meer dan 15. De zaden zijn echter eetbaar.

De schors is grijs en gebarsten. Maar misschien is de belangrijkste manier om hem te herkennen aan de naalden. Meestal zijn het er 2 per tak, maar soms 1 of 3 en ze zijn samenhangend. Dit betekent dat ze samen groeien, bijna aan elkaar vast.

Dit is een vrij kleine variëteit die je gemakkelijk in de meeste tuinen kunt kweken. Ze is vrij decoratief en geeft je de wilde berglook, als dat is wat je zoekt voor je kleine hoekje van het paradijs.

Kweektips en andere opmerkingen over identificatie:

• Inheems van: Mexico en de VS.
• Hoogte: Maximaal 6 meter.
• Winterhard: USDA zones 5 tot 8.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

15. Gewone den (Pinus flexilis)

De grove den is geen bekende variëteit, maar hij heeft kenmerkende eigenschappen die je kunt gebruiken om hem te identificeren. Hij heeft een kegelvormige en spitse vorm, met een rechtopstaande stam die vrij dik kan worden naarmate hij ouder wordt. De takken wijzen iets omhoog.

De schors is grijs en glad als hij jong is, maar wordt geleidelijk meer en meer gebarsten naarmate de boom ouder wordt. De naalden zien er zacht uit en zijn groen tot blauw van tint. Ze zijn kort, tussen de 2,5 en 7,5 cm lang.

De takken hebben elk vijf naalden. De kegels ten slotte zijn kegelvormig, maar groen tot blauw als ze jong zijn, en met weinig schubben, ongeveer 2 tot 3 dozijn. Ze hebben ook de neiging om in clusters op de takken te verschijnen, en dit zijn de belangrijkste tekenen waarop je moet letten om de plant te identificeren.

Het is een goede landschapsplant, uitstekend geschikt voor funderingsbeplanting. Hij is vrij winterhard en is erg nuttig voor tuiniers omdat hij zich kan aanpassen aan zware omstandigheden, inclusief zware grond.

• Inheems van: Canada en de VS.
• Hoogte: 9 tot 18 meter.
• Winterhard: USDA zones 4 tot 7.
• Vereisten voor zonlicht: volle zon.

Dennen herkennen: veel leuker dan je dacht!

Als je eenmaal weet waar je op moet letten, kan het identificeren van dennenbomen erg leuk zijn, vind je ook niet? Ik denk het in ieder geval wel.

We hebben slechts tijd gehad om samen een paar dennensoorten te bestuderen, en misschien heb je degene gevonden die je nodig hebt...

Of misschien heb je al een idee wat voor soort den je wilt... Er zijn grote en kleine, rechte en buigende, kegelvormige, ronde en zelfs platgekroonde dennen...

Maar als je net zoveel plezier hebt gehad als ik bij het schrijven van dit artikel, kun je nu 15 canonieke dennensoorten herkennen. Er zijn er nog 111 te gaan!